Donazione

volgor - Diatesi passiva

(volgo, volgas, volgavi, volgatum, volgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
volgor
II sing.
volgāris, volgāre
III sing.
volgātur
I plur.
volgāmur
II plur.
volgamĭni
III plur.
volgantur
IMPERFETTO
I sing.
volgābar
II sing.
volgabāris, volgabāre
III sing.
volgabātur
I plur.
volgabāmur
II plur.
volgabamĭni
III plur.
volgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
volgābor
II sing.
volgabĕris, volgabĕre
III sing.
volgabĭtur
I plur.
volgabĭmur
II plur.
volgabimĭni
III plur.
volgabuntur
PERFETTO
I sing.
volgatus, –a, –um sum
II sing.
volgatus, –a, –um es
III sing.
volgatus, –a, –um est
I plur.
volgati, –ae, –a sumus
II plur.
volgati, –ae, –a estis
III plur.
volgati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
volgatus, –a, –um eram
II sing.
volgatus, –a, –um eras
III sing.
volgatus, –a, –um erat
I plur.
volgati, –ae, –a eramus
II plur.
volgati, –ae, –a eratis
III plur.
volgati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
volgatus, –a, –um ero
II sing.
volgatus, –a, –um eris
III sing.
volgatus, –a, –um erit
I plur.
volgati, –ae, –a erimus
II plur.
volgati, –ae, –a eritis
III plur.
volgati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
volger
II sing.
volgēris, volgēre
III sing.
volgētur
I plur.
volgēmur
II plur.
volgemĭni
III plur.
volgentur
IMPERFETTO
I sing.
volgārer
II sing.
volgarēris, volgarēre
III sing.
volgarētur
I plur.
volgarēmur
II plur.
volgaremĭni
III plur.
volgarentur
PERFETTO
I sing.
volgatus, –a, –um sim
II sing.
volgatus, –a, –um sis
III sing.
volgatus, –a, –um sit
I plur.
volgati, –ae, –a simus
II plur.
volgati, –ae, –a sitis
III plur.
volgati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
volgatus, –a, –um essem
II sing.
volgatus, –a, –um esses
III sing.
volgatus, –a, –um esset
I plur.
volgati, –ae, –a essemus
II plur.
volgati, –ae, –a essetis
III plur.
volgati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
volgāre
II plur.
volgamĭni
FUTURO
II sing.
volgātor
III sing.
volgātor
II plur.
–
III plur.
volgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
volgatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
volgāri
PERFETTO
Singolare:
volgatus, –a, –um esse
Plurale:
volgati, –ae, –a esse
FUTURO
volgatum esse
GERUNDIVO
volgandus, –a, –um
SUPINO
volgatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ volgō
volgus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
volgātus agg. part. perf. I cl.
volgatus agg. inf. perf.
volgĭŏlus sost. masch. II decl.
volgo v. tr. I coniug.
volgō avv.
volgor v. tr. I coniug.
volgus Sost. nt. II decl.
vŏlĭtans agg. part. pres. II cl.
vŏlĭtātĭo sost. femm. III decl.
volitatūrūs agg. part. fut.
vŏlĭtātŭs sost. masch. IV decl.
vŏlĭto v. intr. I coniug.
volnĕrābĭlis agg. II cl.
volnĕrans agg. part. pres. II cl.
volnĕrārĭus agg. I cl.
volnĕrātĭo sost. femm. III decl.
volnĕrātŏr sost. masch. III decl.
volneratūrūs agg. part. fut.
volneratus agg. part. perf. I cl.
volneratus agg. inf. perf.
{{ID:VOLGOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android