vĭtŭpĕror - Diatesi passiva
(vĭtŭpĕro, vĭtŭpĕras, vituperavi, vituperatum, vĭtŭpĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
vĭtŭpĕror
II sing.
vĭtŭpĕrāris, vĭtŭpĕrāre
III sing.
vĭtŭpĕrātur
I plur.
vĭtŭpĕrāmur
II plur.
vĭtŭpĕramĭni
III plur.
vĭtŭpĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
vĭtŭpĕrābar
II sing.
vĭtŭpĕrabāris, vĭtŭpĕrabāre
III sing.
vĭtŭpĕrabātur
I plur.
vĭtŭpĕrabāmur
II plur.
vĭtŭpĕrabamĭni
III plur.
vĭtŭpĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
vĭtŭpĕrābor
II sing.
vĭtŭpĕrabĕris, vĭtŭpĕrabĕre
III sing.
vĭtŭpĕrabĭtur
I plur.
vĭtŭpĕrabĭmur
II plur.
vĭtŭpĕrabimĭni
III plur.
vĭtŭpĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
vituperatus, –a, –um sum
II sing.
vituperatus, –a, –um es
III sing.
vituperatus, –a, –um est
I plur.
vituperati, –ae, –a sumus
II plur.
vituperati, –ae, –a estis
III plur.
vituperati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vituperatus, –a, –um eram
II sing.
vituperatus, –a, –um eras
III sing.
vituperatus, –a, –um erat
I plur.
vituperati, –ae, –a eramus
II plur.
vituperati, –ae, –a eratis
III plur.
vituperati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
vituperatus, –a, –um ero
II sing.
vituperatus, –a, –um eris
III sing.
vituperatus, –a, –um erit
I plur.
vituperati, –ae, –a erimus
II plur.
vituperati, –ae, –a eritis
III plur.
vituperati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
vĭtŭpĕrer
II sing.
vĭtŭpĕrēris, vĭtŭpĕrēre
III sing.
vĭtŭpĕrētur
I plur.
vĭtŭpĕrēmur
II plur.
vĭtŭpĕremĭni
III plur.
vĭtŭpĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
vĭtŭpĕrārer
II sing.
vĭtŭpĕrarēris, vĭtŭpĕrarēre
III sing.
vĭtŭpĕrarētur
I plur.
vĭtŭpĕrarēmur
II plur.
vĭtŭpĕraremĭni
III plur.
vĭtŭpĕrarentur
PERFETTO
I sing.
vituperatus, –a, –um sim
II sing.
vituperatus, –a, –um sis
III sing.
vituperatus, –a, –um sit
I plur.
vituperati, –ae, –a simus
II plur.
vituperati, –ae, –a sitis
III plur.
vituperati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vituperatus, –a, –um essem
II sing.
vituperatus, –a, –um esses
III sing.
vituperatus, –a, –um esset
I plur.
vituperati, –ae, –a essemus
II plur.
vituperati, –ae, –a essetis
III plur.
vituperati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
vĭtŭpĕrāre
II plur.
vĭtŭpĕramĭni
FUTURO
II sing.
vĭtŭpĕrātor
III sing.
vĭtŭpĕrātor
II plur.
–
III plur.
vĭtŭpĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
vituperatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
vĭtŭpĕrāri
PERFETTO
Singolare:
vituperatus, –a, –um esse
Plurale:
vituperati, –ae, –a esse
FUTURO
vituperatum esse
GERUNDIVO
vĭtŭpĕrandus, –a, –um
SUPINO
vituperatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
vĭtŭpĕror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android