villĭcor - Diatesi passiva

(villĭco, villĭcas, villicavi, villicatum, villĭcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
villĭcor
II sing.
villĭcāris, villĭcāre
III sing.
villĭcātur
I plur.
villĭcāmur
II plur.
villĭcamĭni
III plur.
villĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
villĭcābar
II sing.
villĭcabāris, villĭcabāre
III sing.
villĭcabātur
I plur.
villĭcabāmur
II plur.
villĭcabamĭni
III plur.
villĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
villĭcābor
II sing.
villĭcabĕris, villĭcabĕre
III sing.
villĭcabĭtur
I plur.
villĭcabĭmur
II plur.
villĭcabimĭni
III plur.
villĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
villicatus, –a, –um sum
II sing.
villicatus, –a, –um es
III sing.
villicatus, –a, –um est
I plur.
villicati, –ae, –a sumus
II plur.
villicati, –ae, –a estis
III plur.
villicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
villicatus, –a, –um eram
II sing.
villicatus, –a, –um eras
III sing.
villicatus, –a, –um erat
I plur.
villicati, –ae, –a eramus
II plur.
villicati, –ae, –a eratis
III plur.
villicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
villicatus, –a, –um ero
II sing.
villicatus, –a, –um eris
III sing.
villicatus, –a, –um erit
I plur.
villicati, –ae, –a erimus
II plur.
villicati, –ae, –a eritis
III plur.
villicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
villĭcer
II sing.
villĭcēris, villĭcēre
III sing.
villĭcētur
I plur.
villĭcēmur
II plur.
villĭcemĭni
III plur.
villĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
villĭcārer
II sing.
villĭcarēris, villĭcarēre
III sing.
villĭcarētur
I plur.
villĭcarēmur
II plur.
villĭcaremĭni
III plur.
villĭcarentur
PERFETTO
I sing.
villicatus, –a, –um sim
II sing.
villicatus, –a, –um sis
III sing.
villicatus, –a, –um sit
I plur.
villicati, –ae, –a simus
II plur.
villicati, –ae, –a sitis
III plur.
villicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
villicatus, –a, –um essem
II sing.
villicatus, –a, –um esses
III sing.
villicatus, –a, –um esset
I plur.
villicati, –ae, –a essemus
II plur.
villicati, –ae, –a essetis
III plur.
villicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
villĭcāre
II plur.
villĭcamĭni
FUTURO
II sing.
villĭcātor
III sing.
villĭcātor
II plur.
III plur.
villĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
villicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
villĭcāri
PERFETTO
Singolare:
villicatus, –a, –um esse
Plurale:
villicati, –ae, –a esse
FUTURO
villicatum esse
GERUNDIVO
villĭcandus, –a, –um
SUPINO
villicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:VILLICOR100}}