vĕnustor - Diatesi passiva
(vĕnusto, vĕnustas, venustavi, venustatum, vĕnustāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
vĕnustor
II sing.
vĕnustāris, vĕnustāre
III sing.
vĕnustātur
I plur.
vĕnustāmur
II plur.
vĕnustamĭni
III plur.
vĕnustantur
IMPERFETTO
I sing.
vĕnustābar
II sing.
vĕnustabāris, vĕnustabāre
III sing.
vĕnustabātur
I plur.
vĕnustabāmur
II plur.
vĕnustabamĭni
III plur.
vĕnustabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
vĕnustābor
II sing.
vĕnustabĕris, vĕnustabĕre
III sing.
vĕnustabĭtur
I plur.
vĕnustabĭmur
II plur.
vĕnustabimĭni
III plur.
vĕnustabuntur
PERFETTO
I sing.
venustatus, –a, –um sum
II sing.
venustatus, –a, –um es
III sing.
venustatus, –a, –um est
I plur.
venustati, –ae, –a sumus
II plur.
venustati, –ae, –a estis
III plur.
venustati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
venustatus, –a, –um eram
II sing.
venustatus, –a, –um eras
III sing.
venustatus, –a, –um erat
I plur.
venustati, –ae, –a eramus
II plur.
venustati, –ae, –a eratis
III plur.
venustati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
venustatus, –a, –um ero
II sing.
venustatus, –a, –um eris
III sing.
venustatus, –a, –um erit
I plur.
venustati, –ae, –a erimus
II plur.
venustati, –ae, –a eritis
III plur.
venustati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
vĕnuster
II sing.
vĕnustēris, vĕnustēre
III sing.
vĕnustētur
I plur.
vĕnustēmur
II plur.
vĕnustemĭni
III plur.
vĕnustentur
IMPERFETTO
I sing.
vĕnustārer
II sing.
vĕnustarēris, vĕnustarēre
III sing.
vĕnustarētur
I plur.
vĕnustarēmur
II plur.
vĕnustaremĭni
III plur.
vĕnustarentur
PERFETTO
I sing.
venustatus, –a, –um sim
II sing.
venustatus, –a, –um sis
III sing.
venustatus, –a, –um sit
I plur.
venustati, –ae, –a simus
II plur.
venustati, –ae, –a sitis
III plur.
venustati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
venustatus, –a, –um essem
II sing.
venustatus, –a, –um esses
III sing.
venustatus, –a, –um esset
I plur.
venustati, –ae, –a essemus
II plur.
venustati, –ae, –a essetis
III plur.
venustati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
vĕnustāre
II plur.
vĕnustamĭni
FUTURO
II sing.
vĕnustātor
III sing.
vĕnustātor
II plur.
–
III plur.
vĕnustantor
PARTICIPIO
PERFETTO
venustatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
vĕnustāri
PERFETTO
Singolare:
venustatus, –a, –um esse
Plurale:
venustati, –ae, –a esse
FUTURO
venustatum esse
GERUNDIVO
vĕnustandus, –a, –um
SUPINO
venustatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
vĕnustor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android