ventĭlor - Diatesi passiva
(ventĭlo, ventĭlas, ventilavi, ventilatum, ventĭlāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ventĭlor
II sing.
ventĭlāris, ventĭlāre
III sing.
ventĭlātur
I plur.
ventĭlāmur
II plur.
ventĭlamĭni
III plur.
ventĭlantur
IMPERFETTO
I sing.
ventĭlābar
II sing.
ventĭlabāris, ventĭlabāre
III sing.
ventĭlabātur
I plur.
ventĭlabāmur
II plur.
ventĭlabamĭni
III plur.
ventĭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ventĭlābor
II sing.
ventĭlabĕris, ventĭlabĕre
III sing.
ventĭlabĭtur
I plur.
ventĭlabĭmur
II plur.
ventĭlabimĭni
III plur.
ventĭlabuntur
PERFETTO
I sing.
ventilatus, –a, –um sum
II sing.
ventilatus, –a, –um es
III sing.
ventilatus, –a, –um est
I plur.
ventilati, –ae, –a sumus
II plur.
ventilati, –ae, –a estis
III plur.
ventilati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ventilatus, –a, –um eram
II sing.
ventilatus, –a, –um eras
III sing.
ventilatus, –a, –um erat
I plur.
ventilati, –ae, –a eramus
II plur.
ventilati, –ae, –a eratis
III plur.
ventilati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ventilatus, –a, –um ero
II sing.
ventilatus, –a, –um eris
III sing.
ventilatus, –a, –um erit
I plur.
ventilati, –ae, –a erimus
II plur.
ventilati, –ae, –a eritis
III plur.
ventilati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ventĭler
II sing.
ventĭlēris, ventĭlēre
III sing.
ventĭlētur
I plur.
ventĭlēmur
II plur.
ventĭlemĭni
III plur.
ventĭlentur
IMPERFETTO
I sing.
ventĭlārer
II sing.
ventĭlarēris, ventĭlarēre
III sing.
ventĭlarētur
I plur.
ventĭlarēmur
II plur.
ventĭlaremĭni
III plur.
ventĭlarentur
PERFETTO
I sing.
ventilatus, –a, –um sim
II sing.
ventilatus, –a, –um sis
III sing.
ventilatus, –a, –um sit
I plur.
ventilati, –ae, –a simus
II plur.
ventilati, –ae, –a sitis
III plur.
ventilati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ventilatus, –a, –um essem
II sing.
ventilatus, –a, –um esses
III sing.
ventilatus, –a, –um esset
I plur.
ventilati, –ae, –a essemus
II plur.
ventilati, –ae, –a essetis
III plur.
ventilati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ventĭlāre
II plur.
ventĭlamĭni
FUTURO
II sing.
ventĭlātor
III sing.
ventĭlātor
II plur.
–
III plur.
ventĭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
ventilatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ventĭlāri
PERFETTO
Singolare:
ventilatus, –a, –um esse
Plurale:
ventilati, –ae, –a esse
FUTURO
ventilatum esse
GERUNDIVO
ventĭlandus, –a, –um
SUPINO
ventilatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ventĭlor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android