vēnor - Diatesi attiva
(vēnor, vēnāris, venatus sum, vēnāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
vēnor
II sing.
vēnāris, vēnāre
III sing.
vēnātur
I plur.
vēnāmur
II plur.
vēnamĭni
III plur.
vēnantur
IMPERFETTO
I sing.
vēnābar
II sing.
vēnabāris, vēnabāre
III sing.
vēnabātur
I plur.
vēnabāmur
II plur.
vēnabamĭni
III plur.
vēnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
vēnābor
II sing.
vēnabĕris, vēnabĕre
III sing.
vēnabĭtur
I plur.
vēnabĭmur
II plur.
vēnabimĭni
III plur.
vēnabuntur
PERFETTO
I sing.
venatus, –a, –um sum
II sing.
venatus, –a, –um es
III sing.
venatus, –a, –um est
I plur.
venati, –ae, –a sumus
II plur.
venati, –ae, –a estis
III plur.
venati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
venatus, –a, –um eram
II sing.
venatus, –a, –um eras
III sing.
venatus, –a, –um erat
I plur.
venati, –ae, –a eramus
II plur.
venati, –ae, –a eratis
III plur.
venati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
venatus, –a, –um ero
II sing.
venatus, –a, –um eris
III sing.
venatus, –a, –um erit
I plur.
venati, –ae, –a erimus
II plur.
venati, –ae, –a eritis
III plur.
venati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
vēner
II sing.
vēnēris, vēnēre
III sing.
vēnētur
I plur.
vēnēmur
II plur.
vēnemĭni
III plur.
vēnentur
IMPERFETTO
I sing.
vēnārer
II sing.
vēnarēris, vēnarēre
III sing.
vēnarētur
I plur.
vēnarēmur
II plur.
vēnaremĭni
III plur.
vēnarentur
PERFETTO
I sing.
venatus, –a, –um sim
II sing.
venatus, –a, –um sis
III sing.
venatus, –a, –um sit
I plur.
venati, –ae, –a simus
II plur.
venati, –ae, –a sitis
III plur.
venati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
venatus, –a, –um essem
II sing.
venatus, –a, –um esses
III sing.
venatus, –a, –um esset
I plur.
venati, –ae, –a essemus
II plur.
venati, –ae, –a essetis
III plur.
venati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
vēnāre
II plur.
vēnamĭni
FUTURO
II sing.
vēnātor
III sing.
vēnātor
II plur.
–
III plur.
vēnantor
INFINITO
PRESENTE
vēnāri
PERFETTO
Singolare:
venatus, –a, –um esse
Plurale:
venati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
venatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
venatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
vēnans, –antis
FUTURO
venatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
venatum
Passivo:
venatu
GERUNDIO
Genitivo:
vēnandi
Dativo:
vēnando
Accusativo:
vēnandum
Ablativo:
vēnando
GERUNDIVO
vēnandus, –a, –um
vēnor v. tr. e intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android