vellĭcor - Diatesi passiva
(vellĭco, vellĭcas, vellicavi, vellicatum, vellĭcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
vellĭcor
II sing.
vellĭcāris, vellĭcāre
III sing.
vellĭcātur
I plur.
vellĭcāmur
II plur.
vellĭcamĭni
III plur.
vellĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
vellĭcābar
II sing.
vellĭcabāris, vellĭcabāre
III sing.
vellĭcabātur
I plur.
vellĭcabāmur
II plur.
vellĭcabamĭni
III plur.
vellĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
vellĭcābor
II sing.
vellĭcabĕris, vellĭcabĕre
III sing.
vellĭcabĭtur
I plur.
vellĭcabĭmur
II plur.
vellĭcabimĭni
III plur.
vellĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
vellicatus, –a, –um sum
II sing.
vellicatus, –a, –um es
III sing.
vellicatus, –a, –um est
I plur.
vellicati, –ae, –a sumus
II plur.
vellicati, –ae, –a estis
III plur.
vellicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vellicatus, –a, –um eram
II sing.
vellicatus, –a, –um eras
III sing.
vellicatus, –a, –um erat
I plur.
vellicati, –ae, –a eramus
II plur.
vellicati, –ae, –a eratis
III plur.
vellicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
vellicatus, –a, –um ero
II sing.
vellicatus, –a, –um eris
III sing.
vellicatus, –a, –um erit
I plur.
vellicati, –ae, –a erimus
II plur.
vellicati, –ae, –a eritis
III plur.
vellicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
vellĭcer
II sing.
vellĭcēris, vellĭcēre
III sing.
vellĭcētur
I plur.
vellĭcēmur
II plur.
vellĭcemĭni
III plur.
vellĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
vellĭcārer
II sing.
vellĭcarēris, vellĭcarēre
III sing.
vellĭcarētur
I plur.
vellĭcarēmur
II plur.
vellĭcaremĭni
III plur.
vellĭcarentur
PERFETTO
I sing.
vellicatus, –a, –um sim
II sing.
vellicatus, –a, –um sis
III sing.
vellicatus, –a, –um sit
I plur.
vellicati, –ae, –a simus
II plur.
vellicati, –ae, –a sitis
III plur.
vellicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vellicatus, –a, –um essem
II sing.
vellicatus, –a, –um esses
III sing.
vellicatus, –a, –um esset
I plur.
vellicati, –ae, –a essemus
II plur.
vellicati, –ae, –a essetis
III plur.
vellicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
vellĭcāre
II plur.
vellĭcamĭni
FUTURO
II sing.
vellĭcātor
III sing.
vellĭcātor
II plur.
–
III plur.
vellĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
vellicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
vellĭcāri
PERFETTO
Singolare:
vellicatus, –a, –um esse
Plurale:
vellicati, –ae, –a esse
FUTURO
vellicatum esse
GERUNDIVO
vellĭcandus, –a, –um
SUPINO
vellicatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
vellĭcor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android