ulcĕror - Diatesi passiva
(ulcĕro, ulcĕras, ulceravi, ulceratum, ulcĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ulcĕror
II sing.
ulcĕrāris, ulcĕrāre
III sing.
ulcĕrātur
I plur.
ulcĕrāmur
II plur.
ulcĕramĭni
III plur.
ulcĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
ulcĕrābar
II sing.
ulcĕrabāris, ulcĕrabāre
III sing.
ulcĕrabātur
I plur.
ulcĕrabāmur
II plur.
ulcĕrabamĭni
III plur.
ulcĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ulcĕrābor
II sing.
ulcĕrabĕris, ulcĕrabĕre
III sing.
ulcĕrabĭtur
I plur.
ulcĕrabĭmur
II plur.
ulcĕrabimĭni
III plur.
ulcĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
ulceratus, –a, –um sum
II sing.
ulceratus, –a, –um es
III sing.
ulceratus, –a, –um est
I plur.
ulcerati, –ae, –a sumus
II plur.
ulcerati, –ae, –a estis
III plur.
ulcerati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ulceratus, –a, –um eram
II sing.
ulceratus, –a, –um eras
III sing.
ulceratus, –a, –um erat
I plur.
ulcerati, –ae, –a eramus
II plur.
ulcerati, –ae, –a eratis
III plur.
ulcerati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ulceratus, –a, –um ero
II sing.
ulceratus, –a, –um eris
III sing.
ulceratus, –a, –um erit
I plur.
ulcerati, –ae, –a erimus
II plur.
ulcerati, –ae, –a eritis
III plur.
ulcerati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ulcĕrer
II sing.
ulcĕrēris, ulcĕrēre
III sing.
ulcĕrētur
I plur.
ulcĕrēmur
II plur.
ulcĕremĭni
III plur.
ulcĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
ulcĕrārer
II sing.
ulcĕrarēris, ulcĕrarēre
III sing.
ulcĕrarētur
I plur.
ulcĕrarēmur
II plur.
ulcĕraremĭni
III plur.
ulcĕrarentur
PERFETTO
I sing.
ulceratus, –a, –um sim
II sing.
ulceratus, –a, –um sis
III sing.
ulceratus, –a, –um sit
I plur.
ulcerati, –ae, –a simus
II plur.
ulcerati, –ae, –a sitis
III plur.
ulcerati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ulceratus, –a, –um essem
II sing.
ulceratus, –a, –um esses
III sing.
ulceratus, –a, –um esset
I plur.
ulcerati, –ae, –a essemus
II plur.
ulcerati, –ae, –a essetis
III plur.
ulcerati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ulcĕrāre
II plur.
ulcĕramĭni
FUTURO
II sing.
ulcĕrātor
III sing.
ulcĕrātor
II plur.
–
III plur.
ulcĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
ulceratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ulcĕrāri
PERFETTO
Singolare:
ulceratus, –a, –um esse
Plurale:
ulcerati, –ae, –a esse
FUTURO
ulceratum esse
GERUNDIVO
ulcĕrandus, –a, –um
SUPINO
ulceratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ulcĕror v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android