tūtor - Diatesi attiva
(tūtor, tūtāris, tutatus sum, tūtāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
tūtor
II sing.
tūtāris, tūtāre
III sing.
tūtātur
I plur.
tūtāmur
II plur.
tūtamĭni
III plur.
tūtantur
IMPERFETTO
I sing.
tūtābar
II sing.
tūtabāris, tūtabāre
III sing.
tūtabātur
I plur.
tūtabāmur
II plur.
tūtabamĭni
III plur.
tūtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
tūtābor
II sing.
tūtabĕris, tūtabĕre
III sing.
tūtabĭtur
I plur.
tūtabĭmur
II plur.
tūtabimĭni
III plur.
tūtabuntur
PERFETTO
I sing.
tutatus, –a, –um sum
II sing.
tutatus, –a, –um es
III sing.
tutatus, –a, –um est
I plur.
tutati, –ae, –a sumus
II plur.
tutati, –ae, –a estis
III plur.
tutati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
tutatus, –a, –um eram
II sing.
tutatus, –a, –um eras
III sing.
tutatus, –a, –um erat
I plur.
tutati, –ae, –a eramus
II plur.
tutati, –ae, –a eratis
III plur.
tutati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
tutatus, –a, –um ero
II sing.
tutatus, –a, –um eris
III sing.
tutatus, –a, –um erit
I plur.
tutati, –ae, –a erimus
II plur.
tutati, –ae, –a eritis
III plur.
tutati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
tūter
II sing.
tūtēris, tūtēre
III sing.
tūtētur
I plur.
tūtēmur
II plur.
tūtemĭni
III plur.
tūtentur
IMPERFETTO
I sing.
tūtārer
II sing.
tūtarēris, tūtarēre
III sing.
tūtarētur
I plur.
tūtarēmur
II plur.
tūtaremĭni
III plur.
tūtarentur
PERFETTO
I sing.
tutatus, –a, –um sim
II sing.
tutatus, –a, –um sis
III sing.
tutatus, –a, –um sit
I plur.
tutati, –ae, –a simus
II plur.
tutati, –ae, –a sitis
III plur.
tutati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
tutatus, –a, –um essem
II sing.
tutatus, –a, –um esses
III sing.
tutatus, –a, –um esset
I plur.
tutati, –ae, –a essemus
II plur.
tutati, –ae, –a essetis
III plur.
tutati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
tūtāre
II plur.
tūtamĭni
FUTURO
II sing.
tūtātor
III sing.
tūtātor
II plur.
–
III plur.
tūtantor
INFINITO
PRESENTE
tūtāri
PERFETTO
Singolare:
tutatus, –a, –um esse
Plurale:
tutati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
tutatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
tutatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
tūtans, –antis
FUTURO
tutatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
tutatum
Passivo:
tutatu
GERUNDIO
Genitivo:
tūtandi
Dativo:
tūtando
Accusativo:
tūtandum
Ablativo:
tūtando
GERUNDIVO
tūtandus, –a, –um
tūtor v. tr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android