tŭmŭlor - Diatesi passiva
(tŭmŭlo, tŭmŭlas, tumulavi, tumulatum, tŭmŭlāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
tŭmŭlor
II sing.
tŭmŭlāris, tŭmŭlāre
III sing.
tŭmŭlātur
I plur.
tŭmŭlāmur
II plur.
tŭmŭlamĭni
III plur.
tŭmŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
tŭmŭlābar
II sing.
tŭmŭlabāris, tŭmŭlabāre
III sing.
tŭmŭlabātur
I plur.
tŭmŭlabāmur
II plur.
tŭmŭlabamĭni
III plur.
tŭmŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
tŭmŭlābor
II sing.
tŭmŭlabĕris, tŭmŭlabĕre
III sing.
tŭmŭlabĭtur
I plur.
tŭmŭlabĭmur
II plur.
tŭmŭlabimĭni
III plur.
tŭmŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
tumulatus, –a, –um sum
II sing.
tumulatus, –a, –um es
III sing.
tumulatus, –a, –um est
I plur.
tumulati, –ae, –a sumus
II plur.
tumulati, –ae, –a estis
III plur.
tumulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
tumulatus, –a, –um eram
II sing.
tumulatus, –a, –um eras
III sing.
tumulatus, –a, –um erat
I plur.
tumulati, –ae, –a eramus
II plur.
tumulati, –ae, –a eratis
III plur.
tumulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
tumulatus, –a, –um ero
II sing.
tumulatus, –a, –um eris
III sing.
tumulatus, –a, –um erit
I plur.
tumulati, –ae, –a erimus
II plur.
tumulati, –ae, –a eritis
III plur.
tumulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
tŭmŭler
II sing.
tŭmŭlēris, tŭmŭlēre
III sing.
tŭmŭlētur
I plur.
tŭmŭlēmur
II plur.
tŭmŭlemĭni
III plur.
tŭmŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
tŭmŭlārer
II sing.
tŭmŭlarēris, tŭmŭlarēre
III sing.
tŭmŭlarētur
I plur.
tŭmŭlarēmur
II plur.
tŭmŭlaremĭni
III plur.
tŭmŭlarentur
PERFETTO
I sing.
tumulatus, –a, –um sim
II sing.
tumulatus, –a, –um sis
III sing.
tumulatus, –a, –um sit
I plur.
tumulati, –ae, –a simus
II plur.
tumulati, –ae, –a sitis
III plur.
tumulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
tumulatus, –a, –um essem
II sing.
tumulatus, –a, –um esses
III sing.
tumulatus, –a, –um esset
I plur.
tumulati, –ae, –a essemus
II plur.
tumulati, –ae, –a essetis
III plur.
tumulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
tŭmŭlāre
II plur.
tŭmŭlamĭni
FUTURO
II sing.
tŭmŭlātor
III sing.
tŭmŭlātor
II plur.
–
III plur.
tŭmŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
tumulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
tŭmŭlāri
PERFETTO
Singolare:
tumulatus, –a, –um esse
Plurale:
tumulati, –ae, –a esse
FUTURO
tumulatum esse
GERUNDIVO
tŭmŭlandus, –a, –um
SUPINO
tumulatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
tŭmŭlor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android