tŭĕor - Diatesi attiva
(tŭĕor, tŭēris, tuitus sumtŭēri,)verbo transitivo deponente II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
tŭĕor
II sing.
tŭēris, tŭēre
III sing.
tŭētur
I plur.
tŭēmur
II plur.
tŭemĭni
III plur.
tŭentur
IMPERFETTO
I sing.
tŭēbar
II sing.
tŭebāris
III sing.
tŭebātur
I plur.
tŭebāmur
II plur.
tŭebamĭni
III plur.
tŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
tŭēbor
II sing.
tŭebĕris
III sing.
tŭebĭtur
I plur.
tŭebĭmur
II plur.
tŭebimĭni
III plur.
tŭebuntur
PERFETTO
I sing.
tuitus o tutus, –a, –um sum
II sing.
tuitus o tutus, –a, –um es
III sing.
tuitus o tutus, –a, –um est
I plur.
tuiti o tuti, –ae, –a sumus
II plur.
tuiti o tuti, –ae, –a estis
III plur.
tuiti o tuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
tuitus o tutus, –a, –um eram
II sing.
tuitus o tutus, –a, –um eras
III sing.
tuitus o tutus, –a, –um erat
I plur.
tuiti o tuti, –ae, –a eramus
II plur.
tuiti o tuti, –ae, –a eratis
III plur.
tuiti o tuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
tuitus o tutus, –a, –um ero
II sing.
tuitus o tutus, –a, –um eris
III sing.
tuitus o tutus, –a, –um erit
I plur.
tuiti o tuti, –ae, –a erimus
II plur.
tuiti o tuti, –ae, –a eritis
III plur.
tuiti o tuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
tŭĕar
II sing.
tŭeāris, tŭeāre
III sing.
tŭeātur
I plur.
tŭeāmur
II plur.
tŭeamĭni
III plur.
tŭeantur
IMPERFETTO
I sing.
tŭērer
II sing.
tŭerēris, tŭerēre
III sing.
tŭerētur
I plur.
tŭerēmur
II plur.
tŭeremĭni
III plur.
tŭerentur
PERFETTO
I sing.
tuitus o tutus, –a, –um sim
II sing.
tuitus o tutus, –a, –um sis
III sing.
tuitus o tutus, –a, –um sit
I plur.
tuiti o tuti, –ae, –a simus
II plur.
tuiti o tuti, –ae, –a sitis
III plur.
tuiti o tuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
tuitus o tutus, –a, –um essem
II sing.
tuitus o tutus, –a, –um esses
III sing.
tuitus o tutus, –a, –um esset
I plur.
tuiti o tuti, –ae, –a essemus
II plur.
tuiti o tuti, –ae, –a essetis
III plur.
tuiti o tuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
tŭēre
II plur.
tŭemĭni
FUTURO
II sing.
tŭētor
III sing.
tŭētor
II plur.
–
III plur.
tŭentor, tuento
INFINITO
PRESENTE
tŭēri
PERFETTO
Singolare:
tuitus o tutus, –a, –um esse
Plurale:
tuiti o tuti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
tuitūrūm o tutūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
tuitūros o tutūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
tŭens, –entis
FUTURO
tuitūrūs o tutūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
tuitum o tutum
Passivo:
tuitu o tutu
GERUNDIO
Genitivo:
tŭandi
Dativo:
tŭando
Accusativo:
tŭandum
Ablativo:
tŭando
GERUNDIVO
tŭendus, –a, –um
tŭĕor v. tr. dep. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android