truncor - Diatesi passiva
(trunco, truncas, truncavi, truncatum, truncāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
truncor
II sing.
truncāris, truncāre
III sing.
truncātur
I plur.
truncāmur
II plur.
truncamĭni
III plur.
truncantur
IMPERFETTO
I sing.
truncābar
II sing.
truncabāris, truncabāre
III sing.
truncabātur
I plur.
truncabāmur
II plur.
truncabamĭni
III plur.
truncabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
truncābor
II sing.
truncabĕris, truncabĕre
III sing.
truncabĭtur
I plur.
truncabĭmur
II plur.
truncabimĭni
III plur.
truncabuntur
PERFETTO
I sing.
truncatus, –a, –um sum
II sing.
truncatus, –a, –um es
III sing.
truncatus, –a, –um est
I plur.
truncati, –ae, –a sumus
II plur.
truncati, –ae, –a estis
III plur.
truncati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
truncatus, –a, –um eram
II sing.
truncatus, –a, –um eras
III sing.
truncatus, –a, –um erat
I plur.
truncati, –ae, –a eramus
II plur.
truncati, –ae, –a eratis
III plur.
truncati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
truncatus, –a, –um ero
II sing.
truncatus, –a, –um eris
III sing.
truncatus, –a, –um erit
I plur.
truncati, –ae, –a erimus
II plur.
truncati, –ae, –a eritis
III plur.
truncati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
truncer
II sing.
truncēris, truncēre
III sing.
truncētur
I plur.
truncēmur
II plur.
truncemĭni
III plur.
truncentur
IMPERFETTO
I sing.
truncārer
II sing.
truncarēris, truncarēre
III sing.
truncarētur
I plur.
truncarēmur
II plur.
truncaremĭni
III plur.
truncarentur
PERFETTO
I sing.
truncatus, –a, –um sim
II sing.
truncatus, –a, –um sis
III sing.
truncatus, –a, –um sit
I plur.
truncati, –ae, –a simus
II plur.
truncati, –ae, –a sitis
III plur.
truncati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
truncatus, –a, –um essem
II sing.
truncatus, –a, –um esses
III sing.
truncatus, –a, –um esset
I plur.
truncati, –ae, –a essemus
II plur.
truncati, –ae, –a essetis
III plur.
truncati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
truncāre
II plur.
truncamĭni
FUTURO
II sing.
truncātor
III sing.
truncātor
II plur.
–
III plur.
truncantor
PARTICIPIO
PERFETTO
truncatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
truncāri
PERFETTO
Singolare:
truncatus, –a, –um esse
Plurale:
truncati, –ae, –a esse
FUTURO
truncatum esse
GERUNDIVO
truncandus, –a, –um
SUPINO
truncatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
truncor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android