transcurro - Diatesi attiva
(transcurro, transcurris, transcurri, transcursum, transcurrĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
transcurro
II sing.
transcurris
III sing.
transcurrit
I plur.
transcurrĭmus
II plur.
transcurrĭtis
III plur.
transcurrunt
IMPERFETTO
I sing.
transcurrēbam
II sing.
transcurrēbas
III sing.
transcurrēbat
I plur.
transcurrebāmus
II plur.
transcurrebātis
III plur.
transcurrēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
transcurram
II sing.
transcurres
III sing.
transcurret
I plur.
transcurrēmus
II plur.
transcurrētis
III plur.
transcurrent
PERFETTO
I sing.
transcurri o transcucurri
II sing.
transcurristi o transcucurristi
III sing.
transcurrit o transcucurrit
I plur.
transcurrĭmus o transcucurrĭmus
II plur.
transcurristis o transcucurristis
III plur.
transcurrērunt o transcucurrērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
transcurrĕram o transcucurrĕram
II sing.
transcurrĕras o transcucurrĕras
III sing.
transcurrĕrat o transcucurrĕrat
I plur.
transcurrerāmus o transcucurrerāmus
II plur.
transcurrerātis o transcucurrerātis
III plur.
transcurrĕrant o transcucurrĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
transcurrĕro o transcucurrĕro
II sing.
transcurrĕris o transcucurrĕris
III sing.
transcurrĕrit o transcucurrĕrit
I plur.
transcurrerĭmus o transcucurrerĭmus
II plur.
transcurrerĭtis o transcucurrerĭtis
III plur.
transcurrĕrint o transcucurrĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
transcurram
II sing.
transcurras
III sing.
transcurrat
I plur.
transcurrāmus
II plur.
transcurrātis
III plur.
transcurrant
IMPERFETTO
I sing.
transcurrĕrem
II sing.
transcurrĕres
III sing.
transcurrĕret
I plur.
transcurrerēmus
II plur.
transcurrerētis
III plur.
transcurrĕrent
PERFETTO
I sing.
transcurrĕrim o transcucurrĕrim
II sing.
transcurrĕris o transcucurrĕris
III sing.
transcurrĕrit o transcucurrĕrit
I plur.
transcurrerĭmus o transcucurrerĭmus
II plur.
transcurrerĭtis o transcucurrerĭtis
III plur.
transcurrĕrint o transcucurrĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
transcurrissem o transcucurrissem
II sing.
transcurrisses o transcucurrisses
III sing.
transcurrisset o transcucurrisset
I plur.
transcurrissēmus o transcucurrissēmus
II plur.
transcurrissētis o transcucurrissētis
III plur.
transcurrissent o transcucurrissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
transcurrĕ
II plur.
transcurrĭte
FUTURO
II sing.
transcurrĭto
III sing.
transcurrĭto
II plur.
transcurritōte
III plur.
transcurrunto
PARTICIPIO
PRESENTE
transcurrens, –entis
FUTURO
transcursūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
transcurrĕre
PERFETTO
transcurrisse o transcucurrisse
FUTURO
Singolare:
transcursūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
transcursūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
transcurrendi
Dativo:
transcurrendo
Accusativo:
ad transcurrendum
Ablativo:
transcurrendo
SUPINO
transcursum
Vedi la forma passiva di questo lemma
transcurro v. tr. e intr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android