temptor - Diatesi passiva

(tempto, temptas, temptavi, temptatum, temptāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
temptor
II sing.
temptāris, temptāre
III sing.
temptātur
I plur.
temptāmur
II plur.
temptamĭni
III plur.
temptantur
IMPERFETTO
I sing.
temptābar
II sing.
temptabāris, temptabāre
III sing.
temptabātur
I plur.
temptabāmur
II plur.
temptabamĭni
III plur.
temptabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
temptābor
II sing.
temptabĕris, temptabĕre
III sing.
temptabĭtur
I plur.
temptabĭmur
II plur.
temptabimĭni
III plur.
temptabuntur
PERFETTO
I sing.
temptatus, –a, –um sum
II sing.
temptatus, –a, –um es
III sing.
temptatus, –a, –um est
I plur.
temptati, –ae, –a sumus
II plur.
temptati, –ae, –a estis
III plur.
temptati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
temptatus, –a, –um eram
II sing.
temptatus, –a, –um eras
III sing.
temptatus, –a, –um erat
I plur.
temptati, –ae, –a eramus
II plur.
temptati, –ae, –a eratis
III plur.
temptati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
temptatus, –a, –um ero
II sing.
temptatus, –a, –um eris
III sing.
temptatus, –a, –um erit
I plur.
temptati, –ae, –a erimus
II plur.
temptati, –ae, –a eritis
III plur.
temptati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
tempter
II sing.
temptēris, temptēre
III sing.
temptētur
I plur.
temptēmur
II plur.
temptemĭni
III plur.
temptentur
IMPERFETTO
I sing.
temptārer
II sing.
temptarēris, temptarēre
III sing.
temptarētur
I plur.
temptarēmur
II plur.
temptaremĭni
III plur.
temptarentur
PERFETTO
I sing.
temptatus, –a, –um sim
II sing.
temptatus, –a, –um sis
III sing.
temptatus, –a, –um sit
I plur.
temptati, –ae, –a simus
II plur.
temptati, –ae, –a sitis
III plur.
temptati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
temptatus, –a, –um essem
II sing.
temptatus, –a, –um esses
III sing.
temptatus, –a, –um esset
I plur.
temptati, –ae, –a essemus
II plur.
temptati, –ae, –a essetis
III plur.
temptati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
temptāre
II plur.
temptamĭni
FUTURO
II sing.
temptātor
III sing.
temptātor
II plur.
III plur.
temptantor
PARTICIPIO
PERFETTO
temptatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
temptāri
PERFETTO
Singolare:
temptatus, –a, –um esse
Plurale:
temptati, –ae, –a esse
FUTURO
temptatum esse
GERUNDIVO
temptandus, –a, –um
SUPINO
temptatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:TEMPTOR100}}
---CACHE---