sustĭnĕor - Diatesi passiva
(sustĭnĕo, sustĭnes, sustinui, sustentum, sustĭnēre)verbo transitivo e intransitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sustĭnĕor
II sing.
sustĭnēris, sustĭnēre
III sing.
sustĭnētur
I plur.
sustĭnēmur
II plur.
sustĭnemĭni
III plur.
sustĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
sustĭnēbar
II sing.
sustĭnebāris, sustĭnebāre
III sing.
sustĭnebātur
I plur.
sustĭnebāmur
II plur.
sustĭnebamĭni
III plur.
sustĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sustĭnēbor
II sing.
sustĭnebĕris, sustĭnebĕre
III sing.
sustĭnebĭtur
I plur.
sustĭnebĭmur
II plur.
sustĭnebimĭni
III plur.
sustĭnebuntur
PERFETTO
I sing.
sustentus, –a, –um sum
II sing.
sustentus, –a, –um es
III sing.
sustentus, –a, –um est
I plur.
sustenti, –ae, –a sumus
II plur.
sustenti, –ae, –a estis
III plur.
sustenti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sustentus, –a, –um eram
II sing.
sustentus, –a, –um eras
III sing.
sustentus, –a, –um erat
I plur.
sustenti, –ae, –a eramus
II plur.
sustenti, –ae, –a eratis
III plur.
sustenti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sustentus, –a, –um ero
II sing.
sustentus, –a, –um eris
III sing.
sustentus, –a, –um erit
I plur.
sustenti, –ae, –a erimus
II plur.
sustenti, –ae, –a eritis
III plur.
sustenti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sustĭnĕar
II sing.
sustĭneāris, sustĭneāre
III sing.
sustĭneātur
I plur.
sustĭneāmur
II plur.
sustĭneamĭni
III plur.
sustĭneantur
IMPERFETTO
I sing.
sustĭnērer
II sing.
sustĭnerēris, sustĭnerēre
III sing.
sustĭnerētur
I plur.
sustĭnerēmur
II plur.
sustĭneremĭni
III plur.
sustĭnerentur
PERFETTO
I sing.
sustentus, –a, –um sim
II sing.
sustentus, –a, –um sis
III sing.
sustentus, –a, –um sit
I plur.
sustenti, –ae, –a simus
II plur.
sustenti, –ae, –a sitis
III plur.
sustenti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sustentus, –a, –um essem
II sing.
sustentus, –a, –um esses
III sing.
sustentus, –a, –um esset
I plur.
sustenti, –ae, –a essemus
II plur.
sustenti, –ae, –a essetis
III plur.
sustenti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sustĭnēre
II plur.
sustĭnemĭni
FUTURO
II sing.
sustĭnētor
III sing.
sustĭnētor
II plur.
–
III plur.
sustĭnentor
PARTICIPIO
PERFETTO
sustentus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sustĭnēri
PERFETTO
Singolare:
sustentus, –a, –um esse
Plurale:
sustenti, –ae, –a esse
FUTURO
sustentum esse
GERUNDIVO
sustĭnendus, –a, –um
SUPINO
sustentu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sustĭnĕor v. tr. e intr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android