surrigor - Diatesi passiva

(surrigo, surrigis, surrexi, surrectum, surrigĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
surrigor
II sing.
surrigĕris, surrigĕre
III sing.
surrigĭtur
I plur.
surrigĭmur
II plur.
surrigimĭni
III plur.
surriguntur
IMPERFETTO
I sing.
surrigēbar
II sing.
surrigebāris, surrigebāre
III sing.
surrigebātur
I plur.
surrigebāmur
II plur.
surrigebamĭni
III plur.
surrigebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
surrigar
II sing.
surrigēris, surrigēre
III sing.
surrigētur
I plur.
surrigēmur
II plur.
surrigemĭni
III plur.
surrigentur
PERFETTO
I sing.
surrectus, –a, –um sum
II sing.
surrectus, –a, –um es
III sing.
surrectus, –a, –um est
I plur.
surrecti, –ae, –a sumus
II plur.
surrecti, –ae, –a estis
III plur.
surrecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
surrectus, –a, –um eram
II sing.
surrectus, –a, –um eras
III sing.
surrectus, –a, –um erat
I plur.
surrecti, –ae, –a eramus
II plur.
surrecti, –ae, –a eratis
III plur.
surrecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
surrectus, –a, –um ero
II sing.
surrectus, –a, –um eris
III sing.
surrectus, –a, –um erit
I plur.
surrecti, –ae, –a erimus
II plur.
surrecti, –ae, –a eritis
III plur.
surrecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
surrigar
II sing.
surrigāris, surrigāre
III sing.
surrigātur
I plur.
surrigāmur
II plur.
surrigamĭni
III plur.
surrigantur
IMPERFETTO
I sing.
surrigĕrer
II sing.
surrigerēris, surrigerēre
III sing.
surrigerētur
I plur.
surrigerēmur
II plur.
surrigeremĭni
III plur.
surrigerentur
PERFETTO
I sing.
surrectus, –a, –um sim
II sing.
surrectus, –a, –um sis
III sing.
surrectus, –a, –um sit
I plur.
surrecti, –ae, –a simus
II plur.
surrecti, –ae, –a sitis
III plur.
surrecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
surrectus, –a, –um essem
II sing.
surrectus, –a, –um esses
III sing.
surrectus, –a, –um esset
I plur.
surrecti, –ae, –a essemus
II plur.
surrecti, –ae, –a essetis
III plur.
surrecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
surrigĕre
II plur.
surrigimĭni
FUTURO
II sing.
surrigĭtor
III sing.
surrigĭtor
II plur.
III plur.
surriguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
surrectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
surrigi
PERFETTO
Singolare:
surrectus, –a, –um esse
Plurale:
surrecti, –ae, –a esse
FUTURO
surrectum esse
GERUNDIVO
surrigendus, –a, –um
SUPINO
surrectu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SURRIGOR100}}