sŭpervĕhor - Diatesi attiva
(sŭpervĕhor, sŭpervĕhĕris, supervectus sum, sŭpervĕhĕre)verbo transitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭpervĕhor
II sing.
sŭpervĕhĕris, sŭpervĕhĕre
III sing.
sŭpervĕhĭtur
I plur.
sŭpervĕhĭmur
II plur.
sŭpervĕhimĭni
III plur.
sŭpervĕhuntur
IMPERFETTO
I sing.
sŭpervĕhēbar
II sing.
sŭpervĕhebāris, sŭpervĕhebāre
III sing.
sŭpervĕhebātur
I plur.
sŭpervĕhebāmur
II plur.
sŭpervĕhebamĭni
III plur.
sŭpervĕhebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭpervĕhar
II sing.
sŭpervĕhēris, sŭpervĕhēre
III sing.
sŭpervĕhētur
I plur.
sŭpervĕhēmur
II plur.
sŭpervĕhemĭni
III plur.
sŭpervĕhentur
PERFETTO
I sing.
supervectus, –a, –um sum
II sing.
supervectus, –a, –um es
III sing.
supervectus, –a, –um est
I plur.
supervecti, –ae, –a sumus
II plur.
supervecti, –ae, –a estis
III plur.
supervecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
supervectus, –a, –um eram
II sing.
supervectus, –a, –um eras
III sing.
supervectus, –a, –um erat
I plur.
supervecti, –ae, –a eramus
II plur.
supervecti, –ae, –a eratis
III plur.
supervecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
supervectus, –a, –um ero
II sing.
supervectus, –a, –um eris
III sing.
supervectus, –a, –um erit
I plur.
supervecti, –ae, –a erimus
II plur.
supervecti, –ae, –a eritis
III plur.
supervecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭpervĕhar
II sing.
sŭpervĕhāris, sŭpervĕhare
III sing.
sŭpervĕhātur
I plur.
sŭpervĕhāmur
II plur.
sŭpervĕhamĭni
III plur.
sŭpervĕhantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭpervĕhĕrer
II sing.
sŭpervĕherēris, sŭpervĕherēre
III sing.
sŭpervĕherētur
I plur.
sŭpervĕherēmur
II plur.
sŭpervĕheremĭni
III plur.
sŭpervĕherentur
PERFETTO
I sing.
supervectus, –a, –um sim
II sing.
supervectus, –a, –um sis
III sing.
supervectus, –a, –um sit
I plur.
supervecti, –ae, –a simus
II plur.
supervecti, –ae, –a sitis
III plur.
supervecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
supervectus, –a, –um essem
II sing.
supervectus, –a, –um esses
III sing.
supervectus, –a, –um esset
I plur.
supervecti, –ae, –a essemus
II plur.
supervecti, –ae, –a essetis
III plur.
supervecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭpervĕhĕre
II plur.
sŭpervĕhimĭni
FUTURO
II sing.
sŭpervĕhĭtor
III sing.
sŭpervĕhĭtor
II plur.
–
III plur.
sŭpervĕhuntor
INFINITO
PRESENTE
sŭpervĕhi
PERFETTO
Singolare:
supervectus, –a, –um esse
Plurale:
supervecti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
supervectūrūm, –am, –ūm
Plurale:
supervectūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
sŭpervĕhens, –entis
FUTURO
supervectūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
supervectum
Passivo:
supervectu
GERUNDIO
Genitivo:
sŭpervĕhendi
Dativo:
sŭpervĕhendo
Accusativo:
sŭpervĕhendum
Ablativo:
sŭpervĕhendo
GERUNDIVO
sŭpervĕhendus, –a, –um
sŭpervĕhor v. tr. dep. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android