sŭperstĭtor - Diatesi passiva

(sŭperstĭto, sŭperstĭtas, sŭperstĭtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭperstĭtor
II sing.
sŭperstĭtāris, sŭperstĭtāre
III sing.
sŭperstĭtātur
I plur.
sŭperstĭtāmur
II plur.
sŭperstĭtamĭni
III plur.
sŭperstĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭperstĭtābar
II sing.
sŭperstĭtabāris, sŭperstĭtabāre
III sing.
sŭperstĭtabātur
I plur.
sŭperstĭtabāmur
II plur.
sŭperstĭtabamĭni
III plur.
sŭperstĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭperstĭtābor
II sing.
sŭperstĭtabĕris, sŭperstĭtabĕre
III sing.
sŭperstĭtabĭtur
I plur.
sŭperstĭtabĭmur
II plur.
sŭperstĭtabimĭni
III plur.
sŭperstĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭperstĭter
II sing.
sŭperstĭtēris, sŭperstĭtēre
III sing.
sŭperstĭtētur
I plur.
sŭperstĭtēmur
II plur.
sŭperstĭtemĭni
III plur.
sŭperstĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
sŭperstĭtārer
II sing.
sŭperstĭtarēris, sŭperstĭtarēre
III sing.
sŭperstĭtarētur
I plur.
sŭperstĭtarēmur
II plur.
sŭperstĭtaremĭni
III plur.
sŭperstĭtarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭperstĭtāre
II plur.
sŭperstĭtamĭni
FUTURO
II sing.
sŭperstĭtātor
III sing.
sŭperstĭtātor
II plur.
III plur.
sŭperstĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
sŭperstĭtāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
sŭperstĭtandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUPERSTITOR100}}