sŭperpōnor - Diatesi passiva
(sŭperpōno, sŭperpōnis, superposui, superpositum, sŭperpōnĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭperpōnor
II sing.
sŭperpōnĕris, sŭperpōnĕre
III sing.
sŭperpōnĭtur
I plur.
sŭperpōnĭmur
II plur.
sŭperpōnimĭni
III plur.
sŭperpōnuntur
IMPERFETTO
I sing.
sŭperpōnēbar
II sing.
sŭperpōnebāris, sŭperpōnebāre
III sing.
sŭperpōnebātur
I plur.
sŭperpōnebāmur
II plur.
sŭperpōnebamĭni
III plur.
sŭperpōnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭperpōnar
II sing.
sŭperpōnēris, sŭperpōnēre
III sing.
sŭperpōnētur
I plur.
sŭperpōnēmur
II plur.
sŭperpōnemĭni
III plur.
sŭperpōnentur
PERFETTO
I sing.
superpositus, –a, –um sum
II sing.
superpositus, –a, –um es
III sing.
superpositus, –a, –um est
I plur.
superpositi, –ae, –a sumus
II plur.
superpositi, –ae, –a estis
III plur.
superpositi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
superpositus, –a, –um eram
II sing.
superpositus, –a, –um eras
III sing.
superpositus, –a, –um erat
I plur.
superpositi, –ae, –a eramus
II plur.
superpositi, –ae, –a eratis
III plur.
superpositi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
superpositus, –a, –um ero
II sing.
superpositus, –a, –um eris
III sing.
superpositus, –a, –um erit
I plur.
superpositi, –ae, –a erimus
II plur.
superpositi, –ae, –a eritis
III plur.
superpositi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭperpōnar
II sing.
sŭperpōnāris, sŭperpōnāre
III sing.
sŭperpōnātur
I plur.
sŭperpōnāmur
II plur.
sŭperpōnamĭni
III plur.
sŭperpōnantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭperpōnĕrer
II sing.
sŭperpōnerēris, sŭperpōnerēre
III sing.
sŭperpōnerētur
I plur.
sŭperpōnerēmur
II plur.
sŭperpōneremĭni
III plur.
sŭperpōnerentur
PERFETTO
I sing.
superpositus, –a, –um sim
II sing.
superpositus, –a, –um sis
III sing.
superpositus, –a, –um sit
I plur.
superpositi, –ae, –a simus
II plur.
superpositi, –ae, –a sitis
III plur.
superpositi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
superpositus, –a, –um essem
II sing.
superpositus, –a, –um esses
III sing.
superpositus, –a, –um esset
I plur.
superpositi, –ae, –a essemus
II plur.
superpositi, –ae, –a essetis
III plur.
superpositi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭperpōnĕre
II plur.
sŭperpōnimĭni
FUTURO
II sing.
sŭperpōnĭtor
III sing.
sŭperpōnĭtor
II plur.
–
III plur.
sŭperpōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
superpositus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sŭperpōni
PERFETTO
Singolare:
superpositus, –a, –um esse
Plurale:
superpositi, –ae, –a esse
FUTURO
superpositum esse
GERUNDIVO
sŭperpōnendus, –a, –um
SUPINO
superpositu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sŭperpōnor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android