sŭpĕrindūcor - Diatesi passiva
(sŭpĕrindūco, sŭpĕrindūcis, superinduxi, superinductum, sŭpĕrindūcĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭpĕrindūcor
II sing.
sŭpĕrindūcĕris, sŭpĕrindūcĕre
III sing.
sŭpĕrindūcĭtur
I plur.
sŭpĕrindūcĭmur
II plur.
sŭpĕrindūcimĭni
III plur.
sŭpĕrindūcuntur
IMPERFETTO
I sing.
sŭpĕrindūcēbar
II sing.
sŭpĕrindūcebāris, sŭpĕrindūcebāre
III sing.
sŭpĕrindūcebātur
I plur.
sŭpĕrindūcebāmur
II plur.
sŭpĕrindūcebamĭni
III plur.
sŭpĕrindūcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭpĕrindūcar
II sing.
sŭpĕrindūcēris, sŭpĕrindūcēre
III sing.
sŭpĕrindūcētur
I plur.
sŭpĕrindūcēmur
II plur.
sŭpĕrindūcemĭni
III plur.
sŭpĕrindūcentur
PERFETTO
I sing.
superinductus, –a, –um sum
II sing.
superinductus, –a, –um es
III sing.
superinductus, –a, –um est
I plur.
superinducti, –ae, –a sumus
II plur.
superinducti, –ae, –a estis
III plur.
superinducti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
superinductus, –a, –um eram
II sing.
superinductus, –a, –um eras
III sing.
superinductus, –a, –um erat
I plur.
superinducti, –ae, –a eramus
II plur.
superinducti, –ae, –a eratis
III plur.
superinducti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
superinductus, –a, –um ero
II sing.
superinductus, –a, –um eris
III sing.
superinductus, –a, –um erit
I plur.
superinducti, –ae, –a erimus
II plur.
superinducti, –ae, –a eritis
III plur.
superinducti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭpĕrindūcar
II sing.
sŭpĕrindūcāris, sŭpĕrindūcāre
III sing.
sŭpĕrindūcātur
I plur.
sŭpĕrindūcāmur
II plur.
sŭpĕrindūcamĭni
III plur.
sŭpĕrindūcantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭpĕrindūcĕrer
II sing.
sŭpĕrindūcerēris, sŭpĕrindūcerēre
III sing.
sŭpĕrindūcerētur
I plur.
sŭpĕrindūcerēmur
II plur.
sŭpĕrindūceremĭni
III plur.
sŭpĕrindūcerentur
PERFETTO
I sing.
superinductus, –a, –um sim
II sing.
superinductus, –a, –um sis
III sing.
superinductus, –a, –um sit
I plur.
superinducti, –ae, –a simus
II plur.
superinducti, –ae, –a sitis
III plur.
superinducti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
superinductus, –a, –um essem
II sing.
superinductus, –a, –um esses
III sing.
superinductus, –a, –um esset
I plur.
superinducti, –ae, –a essemus
II plur.
superinducti, –ae, –a essetis
III plur.
superinducti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭpĕrindūcĕre
II plur.
sŭpĕrindūcimĭni
FUTURO
II sing.
sŭpĕrindūcĭtor
III sing.
sŭpĕrindūcĭtor
II plur.
–
III plur.
sŭpĕrindūcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
superinductus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sŭpĕrindūci
PERFETTO
Singolare:
superinductus, –a, –um esse
Plurale:
superinducti, –ae, –a esse
FUTURO
superinductum esse
GERUNDIVO
sŭpĕrindūcendus, –a, –um
SUPINO
superinductu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sŭpĕrindūcor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android