summovĕor - Diatesi passiva
(summovĕo, summoves, summovi, summotum, summovēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
summovĕor
II sing.
summovēris, summovēre
III sing.
summovētur
I plur.
summovēmur
II plur.
summovemĭni
III plur.
summoventur
IMPERFETTO
I sing.
summovēbar
II sing.
summovebāris
III sing.
summovebātur
I plur.
summovebāmur
II plur.
summovebamĭni
III plur.
summovebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
summovēbor
II sing.
summovebĕris, summovebĕre
III sing.
summovebĭtur
I plur.
summovebĭmur
II plur.
summovebimĭni
III plur.
summovebuntur
PERFETTO
I sing.
summotus, –a, –um sum
II sing.
summotus, –a, –um es
III sing.
summotus, –a, –um est
I plur.
summoti, –ae, –a sumus
II plur.
summoti, –ae, –a estis
III plur.
summoti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
summotus, –a, –um eram
II sing.
summotus, –a, –um eras
III sing.
summotus, –a, –um erat
I plur.
summoti, –ae, –a eramus
II plur.
summoti, –ae, –a eratis
III plur.
summoti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
summotus, –a, –um ero
II sing.
summotus, –a, –um eris
III sing.
summotus, –a, –um erit
I plur.
summoti, –ae, –a erimus
II plur.
summoti, –ae, –a eritis
III plur.
summoti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
summovĕar
II sing.
summoveāris, summoveāre
III sing.
summoveātur
I plur.
summoveāmur
II plur.
summoveamĭni
III plur.
summoveantur
IMPERFETTO
I sing.
summovērer
II sing.
summoverēris, summoverēre
III sing.
summoverētur
I plur.
summoverēmur
II plur.
summoveremĭni
III plur.
summoverentur
PERFETTO
I sing.
summotus, –a, –um sim
II sing.
summotus, –a, –um sis
III sing.
summotus, –a, –um sit
I plur.
summoti, –ae, –a simus
II plur.
summoti, –ae, –a sitis
III plur.
summoti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
summotus, –a, –um essem
II sing.
summotus, –a, –um esses
III sing.
summotus, –a, –um esset
I plur.
summoti, –ae, –a essemus
II plur.
summoti, –ae, –a essetis
III plur.
summoti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
summovēre
II plur.
summovemĭni
FUTURO
II sing.
summovētor
III sing.
summovētor
II plur.
–
III plur.
summoventor
PARTICIPIO
PERFETTO
summotus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
summovēri
PERFETTO
Singolare:
summotus, –a, –um esse
Plurale:
summoti, –ae, –a esse
FUTURO
summotum esse
GERUNDIVO
summovendus, –a, –um
SUPINO
summotu
Vedi la forma attiva di questo lemma
summovĕor v. tr. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android