suffundor - Diatesi passiva
(suffundo, suffundas, suffundavi, suffundatum, suffundāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
suffundor
II sing.
suffundāris, suffundāre
III sing.
suffundātur
I plur.
suffundāmur
II plur.
suffundamĭni
III plur.
suffundantur
IMPERFETTO
I sing.
suffundābar
II sing.
suffundabāris, suffundabāre
III sing.
suffundabātur
I plur.
suffundabāmur
II plur.
suffundabamĭni
III plur.
suffundabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
suffundābor
II sing.
suffundabĕris, suffundabĕre
III sing.
suffundabĭtur
I plur.
suffundabĭmur
II plur.
suffundabimĭni
III plur.
suffundabuntur
PERFETTO
I sing.
suffundatus, –a, –um sum
II sing.
suffundatus, –a, –um es
III sing.
suffundatus, –a, –um est
I plur.
suffundati, –ae, –a sumus
II plur.
suffundati, –ae, –a estis
III plur.
suffundati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suffundatus, –a, –um eram
II sing.
suffundatus, –a, –um eras
III sing.
suffundatus, –a, –um erat
I plur.
suffundati, –ae, –a eramus
II plur.
suffundati, –ae, –a eratis
III plur.
suffundati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
suffundatus, –a, –um ero
II sing.
suffundatus, –a, –um eris
III sing.
suffundatus, –a, –um erit
I plur.
suffundati, –ae, –a erimus
II plur.
suffundati, –ae, –a eritis
III plur.
suffundati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
suffunder
II sing.
suffundēris, suffundēre
III sing.
suffundētur
I plur.
suffundēmur
II plur.
suffundemĭni
III plur.
suffundentur
IMPERFETTO
I sing.
suffundārer
II sing.
suffundarēris, suffundarēre
III sing.
suffundarētur
I plur.
suffundarēmur
II plur.
suffundaremĭni
III plur.
suffundarentur
PERFETTO
I sing.
suffundatus, –a, –um sim
II sing.
suffundatus, –a, –um sis
III sing.
suffundatus, –a, –um sit
I plur.
suffundati, –ae, –a simus
II plur.
suffundati, –ae, –a sitis
III plur.
suffundati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
suffundatus, –a, –um essem
II sing.
suffundatus, –a, –um esses
III sing.
suffundatus, –a, –um esset
I plur.
suffundati, –ae, –a essemus
II plur.
suffundati, –ae, –a essetis
III plur.
suffundati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
suffundāre
II plur.
suffundamĭni
FUTURO
II sing.
suffundātor
III sing.
suffundātor
II plur.
–
III plur.
suffundantor
PARTICIPIO
PERFETTO
suffundatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
suffundāri
PERFETTO
Singolare:
suffundatus, –a, –um esse
Plurale:
suffundati, –ae, –a esse
FUTURO
suffundatum esse
GERUNDIVO
suffundandus, –a, –um
SUPINO
suffundatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
suffundor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android