suffectus

(suffectus, suffectă, suffectum)

aggettivo participio passato

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
suffectus
Gen.
suffecti
Dat.
suffecto
Acc.
suffectum
Abl.
suffecto
Voc.
suffecte
PLURALE
Nom.
suffecti
Gen.
suffectōrum
Dat.
suffectis
Acc.
suffectos
Abl.
suffectis
Voc.
suffecti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
suffectă
Gen.
suffectae
Dat.
suffectae
Acc.
suffectam
Abl.
suffectā
Voc.
suffectă
PLURALE
Nom.
suffectae
Gen.
suffectārum
Dat.
suffectis
Acc.
suffectas
Abl.
suffectis
Voc.
suffectae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
suffectum
Gen.
suffecti
Dat.
suffecto
Acc.
suffectum
Abl.
suffecto
Voc.
suffectum
PLURALE
Nom.
suffecta
Gen.
suffectōrum
Dat.
suffectis
Acc.
suffecta
Abl.
suffectis
Voc.
suffecta




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUFFECTUS100}}