succenturior - Diatesi passiva

(succenturio, succenturias, succenturiavi, succenturiatum, succenturiāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
succenturior
II sing.
succenturiāris, succenturiāre
III sing.
succenturiātur
I plur.
succenturiāmur
II plur.
succenturiamĭni
III plur.
succenturiantur
IMPERFETTO
I sing.
succenturiābar
II sing.
succenturiabāris, succenturiabāre
III sing.
succenturiabātur
I plur.
succenturiabāmur
II plur.
succenturiabamĭni
III plur.
succenturiabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
succenturiābor
II sing.
succenturiabĕris, succenturiabĕre
III sing.
succenturiabĭtur
I plur.
succenturiabĭmur
II plur.
succenturiabimĭni
III plur.
succenturiabuntur
PERFETTO
I sing.
succenturiatus, –a, –um sum
II sing.
succenturiatus, –a, –um es
III sing.
succenturiatus, –a, –um est
I plur.
succenturiati, –ae, –a sumus
II plur.
succenturiati, –ae, –a estis
III plur.
succenturiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
succenturiatus, –a, –um eram
II sing.
succenturiatus, –a, –um eras
III sing.
succenturiatus, –a, –um erat
I plur.
succenturiati, –ae, –a eramus
II plur.
succenturiati, –ae, –a eratis
III plur.
succenturiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
succenturiatus, –a, –um ero
II sing.
succenturiatus, –a, –um eris
III sing.
succenturiatus, –a, –um erit
I plur.
succenturiati, –ae, –a erimus
II plur.
succenturiati, –ae, –a eritis
III plur.
succenturiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
succenturier
II sing.
succenturiēris, succenturiēre
III sing.
succenturiētur
I plur.
succenturiēmur
II plur.
succenturiemĭni
III plur.
succenturientur
IMPERFETTO
I sing.
succenturiārer
II sing.
succenturiarēris, succenturiarēre
III sing.
succenturiarētur
I plur.
succenturiarēmur
II plur.
succenturiaremĭni
III plur.
succenturiarentur
PERFETTO
I sing.
succenturiatus, –a, –um sim
II sing.
succenturiatus, –a, –um sis
III sing.
succenturiatus, –a, –um sit
I plur.
succenturiati, –ae, –a simus
II plur.
succenturiati, –ae, –a sitis
III plur.
succenturiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
succenturiatus, –a, –um essem
II sing.
succenturiatus, –a, –um esses
III sing.
succenturiatus, –a, –um esset
I plur.
succenturiati, –ae, –a essemus
II plur.
succenturiati, –ae, –a essetis
III plur.
succenturiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
succenturiāre
II plur.
succenturiamĭni
FUTURO
II sing.
succenturiātor
III sing.
succenturiātor
II plur.
III plur.
succenturiantor
PARTICIPIO
PERFETTO
succenturiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
succenturiāri
PERFETTO
Singolare:
succenturiatus, –a, –um esse
Plurale:
succenturiati, –ae, –a esse
FUTURO
succenturiatum esse
GERUNDIVO
succenturiandus, –a, –um
SUPINO
succenturiatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUCCENTURIOR100}}