subnŏtor - Diatesi passiva
(subnŏto, subnŏtas, subnotavi, subnotatum, subnŏtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
subnŏtor
II sing.
subnŏtāris, subnŏtāre
III sing.
subnŏtātur
I plur.
subnŏtāmur
II plur.
subnŏtamĭni
III plur.
subnŏtantur
IMPERFETTO
I sing.
subnŏtābar
II sing.
subnŏtabāris, subnŏtabāre
III sing.
subnŏtabātur
I plur.
subnŏtabāmur
II plur.
subnŏtabamĭni
III plur.
subnŏtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
subnŏtābor
II sing.
subnŏtabĕris, subnŏtabĕre
III sing.
subnŏtabĭtur
I plur.
subnŏtabĭmur
II plur.
subnŏtabimĭni
III plur.
subnŏtabuntur
PERFETTO
I sing.
subnotatus, –a, –um sum
II sing.
subnotatus, –a, –um es
III sing.
subnotatus, –a, –um est
I plur.
subnotati, –ae, –a sumus
II plur.
subnotati, –ae, –a estis
III plur.
subnotati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subnotatus, –a, –um eram
II sing.
subnotatus, –a, –um eras
III sing.
subnotatus, –a, –um erat
I plur.
subnotati, –ae, –a eramus
II plur.
subnotati, –ae, –a eratis
III plur.
subnotati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subnotatus, –a, –um ero
II sing.
subnotatus, –a, –um eris
III sing.
subnotatus, –a, –um erit
I plur.
subnotati, –ae, –a erimus
II plur.
subnotati, –ae, –a eritis
III plur.
subnotati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
subnŏter
II sing.
subnŏtēris, subnŏtēre
III sing.
subnŏtētur
I plur.
subnŏtēmur
II plur.
subnŏtemĭni
III plur.
subnŏtentur
IMPERFETTO
I sing.
subnŏtārer
II sing.
subnŏtarēris, subnŏtarēre
III sing.
subnŏtarētur
I plur.
subnŏtarēmur
II plur.
subnŏtaremĭni
III plur.
subnŏtarentur
PERFETTO
I sing.
subnotatus, –a, –um sim
II sing.
subnotatus, –a, –um sis
III sing.
subnotatus, –a, –um sit
I plur.
subnotati, –ae, –a simus
II plur.
subnotati, –ae, –a sitis
III plur.
subnotati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subnotatus, –a, –um essem
II sing.
subnotatus, –a, –um esses
III sing.
subnotatus, –a, –um esset
I plur.
subnotati, –ae, –a essemus
II plur.
subnotati, –ae, –a essetis
III plur.
subnotati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
subnŏtāre
II plur.
subnŏtamĭni
FUTURO
II sing.
subnŏtātor
III sing.
subnŏtātor
II plur.
–
III plur.
subnŏtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
subnotatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
subnŏtāri
PERFETTO
Singolare:
subnotatus, –a, –um esse
Plurale:
subnotati, –ae, –a esse
FUTURO
subnotatum esse
GERUNDIVO
subnŏtandus, –a, –um
SUPINO
subnotatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
subnŏtor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android