sublŭor - Diatesi passiva
(sublŭo, sublŭis, sublui, sublutum, sublŭĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sublŭor
II sing.
sublŭĕris, sublŭĕre
III sing.
sublŭĭtur
I plur.
sublŭĭmur
II plur.
sublŭimĭni
III plur.
sublŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
sublŭēbar
II sing.
sublŭebāris, sublŭebāre
III sing.
sublŭebātur
I plur.
sublŭebāmur
II plur.
sublŭebamĭni
III plur.
sublŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sublŭar
II sing.
sublŭēris, sublŭēre
III sing.
sublŭētur
I plur.
sublŭēmur
II plur.
sublŭemĭni
III plur.
sublŭentur
PERFETTO
I sing.
sublutus, –a, –um sum
II sing.
sublutus, –a, –um es
III sing.
sublutus, –a, –um est
I plur.
subluti, –ae, –a sumus
II plur.
subluti, –ae, –a estis
III plur.
subluti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sublutus, –a, –um eram
II sing.
sublutus, –a, –um eras
III sing.
sublutus, –a, –um erat
I plur.
subluti, –ae, –a eramus
II plur.
subluti, –ae, –a eratis
III plur.
subluti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sublutus, –a, –um ero
II sing.
sublutus, –a, –um eris
III sing.
sublutus, –a, –um erit
I plur.
subluti, –ae, –a erimus
II plur.
subluti, –ae, –a eritis
III plur.
subluti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sublŭar
II sing.
sublŭāris, sublŭāre
III sing.
sublŭātur
I plur.
sublŭāmur
II plur.
sublŭamĭni
III plur.
sublŭantur
IMPERFETTO
I sing.
sublŭĕrer
II sing.
sublŭerēris, sublŭerēre
III sing.
sublŭerētur
I plur.
sublŭerēmur
II plur.
sublŭeremĭni
III plur.
sublŭerentur
PERFETTO
I sing.
sublutus, –a, –um sim
II sing.
sublutus, –a, –um sis
III sing.
sublutus, –a, –um sit
I plur.
subluti, –ae, –a simus
II plur.
subluti, –ae, –a sitis
III plur.
subluti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sublutus, –a, –um essem
II sing.
sublutus, –a, –um esses
III sing.
sublutus, –a, –um esset
I plur.
subluti, –ae, –a essemus
II plur.
subluti, –ae, –a essetis
III plur.
subluti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sublŭĕre
II plur.
sublŭimĭni
FUTURO
II sing.
sublŭĭtor
III sing.
sublŭĭtor
II plur.
–
III plur.
sublŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
sublutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sublŭi
PERFETTO
Singolare:
sublutus, –a, –um esse
Plurale:
subluti, –ae, –a esse
FUTURO
sublutum esse
GERUNDIVO
sublŭendus, –a, –um
SUPINO
sublutu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sublŭor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android