sublĭgor - Diatesi passiva
(sublĭgo, sublĭgas, subligavi, subligatum, sublĭgāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sublĭgor
II sing.
sublĭgāris, sublĭgāre
III sing.
sublĭgātur
I plur.
sublĭgāmur
II plur.
sublĭgamĭni
III plur.
sublĭgantur
IMPERFETTO
I sing.
sublĭgābar
II sing.
sublĭgabāris, sublĭgabāre
III sing.
sublĭgabātur
I plur.
sublĭgabāmur
II plur.
sublĭgabamĭni
III plur.
sublĭgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sublĭgābor
II sing.
sublĭgabĕris, sublĭgabĕre
III sing.
sublĭgabĭtur
I plur.
sublĭgabĭmur
II plur.
sublĭgabimĭni
III plur.
sublĭgabuntur
PERFETTO
I sing.
subligatus, –a, –um sum
II sing.
subligatus, –a, –um es
III sing.
subligatus, –a, –um est
I plur.
subligati, –ae, –a sumus
II plur.
subligati, –ae, –a estis
III plur.
subligati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subligatus, –a, –um eram
II sing.
subligatus, –a, –um eras
III sing.
subligatus, –a, –um erat
I plur.
subligati, –ae, –a eramus
II plur.
subligati, –ae, –a eratis
III plur.
subligati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subligatus, –a, –um ero
II sing.
subligatus, –a, –um eris
III sing.
subligatus, –a, –um erit
I plur.
subligati, –ae, –a erimus
II plur.
subligati, –ae, –a eritis
III plur.
subligati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sublĭger
II sing.
sublĭgēris, sublĭgēre
III sing.
sublĭgētur
I plur.
sublĭgēmur
II plur.
sublĭgemĭni
III plur.
sublĭgentur
IMPERFETTO
I sing.
sublĭgārer
II sing.
sublĭgarēris, sublĭgarēre
III sing.
sublĭgarētur
I plur.
sublĭgarēmur
II plur.
sublĭgaremĭni
III plur.
sublĭgarentur
PERFETTO
I sing.
subligatus, –a, –um sim
II sing.
subligatus, –a, –um sis
III sing.
subligatus, –a, –um sit
I plur.
subligati, –ae, –a simus
II plur.
subligati, –ae, –a sitis
III plur.
subligati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subligatus, –a, –um essem
II sing.
subligatus, –a, –um esses
III sing.
subligatus, –a, –um esset
I plur.
subligati, –ae, –a essemus
II plur.
subligati, –ae, –a essetis
III plur.
subligati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sublĭgāre
II plur.
sublĭgamĭni
FUTURO
II sing.
sublĭgātor
III sing.
sublĭgātor
II plur.
–
III plur.
sublĭgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
subligatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sublĭgāri
PERFETTO
Singolare:
subligatus, –a, –um esse
Plurale:
subligati, –ae, –a esse
FUTURO
subligatum esse
GERUNDIVO
sublĭgandus, –a, –um
SUPINO
subligatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sublĭgor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android