sublĕgor - Diatesi passiva
(sublĕgo, sublĕgis, sublegi, sublectum, sublĕgĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sublĕgor
II sing.
sublĕgĕris, sublĕgĕre
III sing.
sublĕgĭtur
I plur.
sublĕgĭmur
II plur.
sublĕgimĭni
III plur.
sublĕguntur
IMPERFETTO
I sing.
sublĕgēbar
II sing.
sublĕgebāris, sublĕgebāre
III sing.
sublĕgebātur
I plur.
sublĕgebāmur
II plur.
sublĕgebamĭni
III plur.
sublĕgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sublĕgar
II sing.
sublĕgēris, sublĕgēre
III sing.
sublĕgētur
I plur.
sublĕgēmur
II plur.
sublĕgemĭni
III plur.
sublĕgentur
PERFETTO
I sing.
sublectus, –a, –um sum
II sing.
sublectus, –a, –um es
III sing.
sublectus, –a, –um est
I plur.
sublecti, –ae, –a sumus
II plur.
sublecti, –ae, –a estis
III plur.
sublecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sublectus, –a, –um eram
II sing.
sublectus, –a, –um eras
III sing.
sublectus, –a, –um erat
I plur.
sublecti, –ae, –a eramus
II plur.
sublecti, –ae, –a eratis
III plur.
sublecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sublectus, –a, –um ero
II sing.
sublectus, –a, –um eris
III sing.
sublectus, –a, –um erit
I plur.
sublecti, –ae, –a erimus
II plur.
sublecti, –ae, –a eritis
III plur.
sublecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sublĕgar
II sing.
sublĕgāris, sublĕgāre
III sing.
sublĕgātur
I plur.
sublĕgāmur
II plur.
sublĕgamĭni
III plur.
sublĕgantur
IMPERFETTO
I sing.
sublĕgĕrer
II sing.
sublĕgerēris, sublĕgerēre
III sing.
sublĕgerētur
I plur.
sublĕgerēmur
II plur.
sublĕgeremĭni
III plur.
sublĕgerentur
PERFETTO
I sing.
sublectus, –a, –um sim
II sing.
sublectus, –a, –um sis
III sing.
sublectus, –a, –um sit
I plur.
sublecti, –ae, –a simus
II plur.
sublecti, –ae, –a sitis
III plur.
sublecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sublectus, –a, –um essem
II sing.
sublectus, –a, –um esses
III sing.
sublectus, –a, –um esset
I plur.
sublecti, –ae, –a essemus
II plur.
sublecti, –ae, –a essetis
III plur.
sublecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sublĕgĕre
II plur.
sublĕgimĭni
FUTURO
II sing.
sublĕgĭtor
III sing.
sublĕgĭtor
II plur.
–
III plur.
sublĕguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
sublectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sublĕgi
PERFETTO
Singolare:
sublectus, –a, –um esse
Plurale:
sublecti, –ae, –a esse
FUTURO
sublectum esse
GERUNDIVO
sublĕgendus, –a, –um
SUPINO
sublectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sublĕgor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android