subiungor - Diatesi passiva
(subiungo, subiungis, subiunxi, subiunctum, subiungĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
subiungor
II sing.
subiungĕris, subiungĕre
III sing.
subiungĭtur
I plur.
subiungĭmur
II plur.
subiungimĭni
III plur.
subiunguntur
IMPERFETTO
I sing.
subiungēbar
II sing.
subiungebāris, subiungebāre
III sing.
subiungebātur
I plur.
subiungebāmur
II plur.
subiungebamĭni
III plur.
subiungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
subiungar
II sing.
subiungēris, subiungēre
III sing.
subiungētur
I plur.
subiungēmur
II plur.
subiungemĭni
III plur.
subiungentur
PERFETTO
I sing.
subiunctus, –a, –um sum
II sing.
subiunctus, –a, –um es
III sing.
subiunctus, –a, –um est
I plur.
subiuncti, –ae, –a sumus
II plur.
subiuncti, –ae, –a estis
III plur.
subiuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subiunctus, –a, –um eram
II sing.
subiunctus, –a, –um eras
III sing.
subiunctus, –a, –um erat
I plur.
subiuncti, –ae, –a eramus
II plur.
subiuncti, –ae, –a eratis
III plur.
subiuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subiunctus, –a, –um ero
II sing.
subiunctus, –a, –um eris
III sing.
subiunctus, –a, –um erit
I plur.
subiuncti, –ae, –a erimus
II plur.
subiuncti, –ae, –a eritis
III plur.
subiuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
subiungar
II sing.
subiungāris, subiungāre
III sing.
subiungātur
I plur.
subiungāmur
II plur.
subiungamĭni
III plur.
subiungantur
IMPERFETTO
I sing.
subiungĕrer
II sing.
subiungerēris, subiungerēre
III sing.
subiungerētur
I plur.
subiungerēmur
II plur.
subiungeremĭni
III plur.
subiungerentur
PERFETTO
I sing.
subiunctus, –a, –um sim
II sing.
subiunctus, –a, –um sis
III sing.
subiunctus, –a, –um sit
I plur.
subiuncti, –ae, –a simus
II plur.
subiuncti, –ae, –a sitis
III plur.
subiuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subiunctus, –a, –um essem
II sing.
subiunctus, –a, –um esses
III sing.
subiunctus, –a, –um esset
I plur.
subiuncti, –ae, –a essemus
II plur.
subiuncti, –ae, –a essetis
III plur.
subiuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
subiungĕre
II plur.
subiungimĭni
FUTURO
II sing.
subiungĭtor
III sing.
subiungĭtor
II plur.
–
III plur.
subiunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
subiunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
subiungi
PERFETTO
Singolare:
subiunctus, –a, –um esse
Plurale:
subiuncti, –ae, –a esse
FUTURO
subiunctum esse
GERUNDIVO
subiungendus, –a, –um
SUPINO
subiunctu
Vedi la forma attiva di questo lemma
subiungor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android