sŭbĭtor - Diatesi passiva

(sŭbĭto, sŭbĭtas, subitavi, sŭbĭtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbĭtor
II sing.
sŭbĭtāris, sŭbĭtāre
III sing.
sŭbĭtātur
I plur.
sŭbĭtāmur
II plur.
sŭbĭtamĭni
III plur.
sŭbĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbĭtābar
II sing.
sŭbĭtabāris, sŭbĭtabāre
III sing.
sŭbĭtabātur
I plur.
sŭbĭtabāmur
II plur.
sŭbĭtabamĭni
III plur.
sŭbĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭbĭtābor
II sing.
sŭbĭtabĕris, sŭbĭtabĕre
III sing.
sŭbĭtabĭtur
I plur.
sŭbĭtabĭmur
II plur.
sŭbĭtabimĭni
III plur.
sŭbĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbĭter
II sing.
sŭbĭtēris, sŭbĭtēre
III sing.
sŭbĭtētur
I plur.
sŭbĭtēmur
II plur.
sŭbĭtemĭni
III plur.
sŭbĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbĭtārer
II sing.
sŭbĭtarēris, sŭbĭtarēre
III sing.
sŭbĭtarētur
I plur.
sŭbĭtarēmur
II plur.
sŭbĭtaremĭni
III plur.
sŭbĭtarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭbĭtāre
II plur.
sŭbĭtamĭni
FUTURO
II sing.
sŭbĭtātor
III sing.
sŭbĭtātor
II plur.
III plur.
sŭbĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
sŭbĭtāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
sŭbĭtandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUBITOR100}}