spector - Diatesi passiva
(specto, spectas, spectavi, spectatum, spectāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
spector
II sing.
spectāris, spectāre
III sing.
spectātur
I plur.
spectāmur
II plur.
spectamĭni
III plur.
spectantur
IMPERFETTO
I sing.
spectābar
II sing.
spectabāris, spectabāre
III sing.
spectabātur
I plur.
spectabāmur
II plur.
spectabamĭni
III plur.
spectabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
spectābor
II sing.
spectabĕris, spectabĕre
III sing.
spectabĭtur
I plur.
spectabĭmur
II plur.
spectabimĭni
III plur.
spectabuntur
PERFETTO
I sing.
spectatus, –a, –um sum
II sing.
spectatus, –a, –um es
III sing.
spectatus, –a, –um est
I plur.
spectati, –ae, –a sumus
II plur.
spectati, –ae, –a estis
III plur.
spectati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
spectatus, –a, –um eram
II sing.
spectatus, –a, –um eras
III sing.
spectatus, –a, –um erat
I plur.
spectati, –ae, –a eramus
II plur.
spectati, –ae, –a eratis
III plur.
spectati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
spectatus, –a, –um ero
II sing.
spectatus, –a, –um eris
III sing.
spectatus, –a, –um erit
I plur.
spectati, –ae, –a erimus
II plur.
spectati, –ae, –a eritis
III plur.
spectati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
specter
II sing.
spectēris, spectēre
III sing.
spectētur
I plur.
spectēmur
II plur.
spectemĭni
III plur.
spectentur
IMPERFETTO
I sing.
spectārer
II sing.
spectarēris, spectarēre
III sing.
spectarētur
I plur.
spectarēmur
II plur.
spectaremĭni
III plur.
spectarentur
PERFETTO
I sing.
spectatus, –a, –um sim
II sing.
spectatus, –a, –um sis
III sing.
spectatus, –a, –um sit
I plur.
spectati, –ae, –a simus
II plur.
spectati, –ae, –a sitis
III plur.
spectati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
spectatus, –a, –um essem
II sing.
spectatus, –a, –um esses
III sing.
spectatus, –a, –um esset
I plur.
spectati, –ae, –a essemus
II plur.
spectati, –ae, –a essetis
III plur.
spectati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
spectāre
II plur.
spectamĭni
FUTURO
II sing.
spectātor
III sing.
spectātor
II plur.
–
III plur.
spectantor
PARTICIPIO
PERFETTO
spectatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
spectāri
PERFETTO
Singolare:
spectatus, –a, –um esse
Plurale:
spectati, –ae, –a esse
FUTURO
spectatum esse
GERUNDIVO
spectandus, –a, –um
SUPINO
spectatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
spector v. tr. e intr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android