sortĭor - Diatesi passiva

(sortĭo, sortis, sortii, sortitum, sortīre)

verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sortĭor
II sing.
sortīris, sortīre
III sing.
sortītur
I plur.
sortīmur
II plur.
sortimĭni
III plur.
sortiuntur
IMPERFETTO
I sing.
sortiēbar
II sing.
sortiebāris, sortiebāre
III sing.
sortiebātur
I plur.
sortiebāmur
II plur.
sortiebamĭni
III plur.
sortiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sortĭar
II sing.
sortiēris, sortiēre
III sing.
sortiētur
I plur.
sortiēmur
II plur.
sortiemĭni
III plur.
sortientur
PERFETTO
I sing.
sortitus, –a, –um sum
II sing.
sortitus, –a, –um es
III sing.
sortitus, –a, –um est
I plur.
sortiti, –ae, –a sumus
II plur.
sortiti, –ae, –a estis
III plur.
sortiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sortitus, –a, –um eram
II sing.
sortitus, –a, –um eras
III sing.
sortitus, –a, –um erat
I plur.
sortiti, –ae, –a eramus
II plur.
sortiti, –ae, –a eratis
III plur.
sortiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sortitus, –a, –um ero
II sing.
sortitus, –a, –um eris
III sing.
sortitus, –a, –um erit
I plur.
sortiti, –ae, –a erimus
II plur.
sortiti, –ae, –a eritis
III plur.
sortiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sortĭar
II sing.
sortiāris, sortiāre
III sing.
sortiātur
I plur.
sortiāmur
II plur.
sortiamĭni
III plur.
sortiantur
IMPERFETTO
I sing.
sortīrer
II sing.
sortirēris, sortiirēre
III sing.
sortirētur
I plur.
sortirēmur
II plur.
sortirēmini
III plur.
sortirentur
PERFETTO
I sing.
sortitus, –a, –um sim
II sing.
sortitus, –a, –um sis
III sing.
sortitus, –a, –um sit
I plur.
sortiti, –ae, –a simus
II plur.
sortiti, –ae, –a sitis
III plur.
sortiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sortitus, –a, –um essem
II sing.
sortitus, –a, –um esses
III sing.
sortitus, –a, –um esset
I plur.
sortiti, –ae, –a essemus
II plur.
sortiti, –ae, –a essetis
III plur.
sortiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sortīre
II plur.
sortimĭni
FUTURO
II sing.
sortītor
III sing.
sortītor
II plur.
III plur.
sortiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
sortitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sortīri
PERFETTO
Singolare:
sortitus, –a, –um esse
Plurale:
sortiti, –ae, –a esse
FUTURO
sortitum esse
GERUNDIVO
sortiendus, –a, –um
SUPINO
sortitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SORTIOR100}}
---CACHE---