sŏnor - Diatesi passiva
(sŏno, sŏnas, sonui, sonitum, sŏnāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŏnor
II sing.
sŏnāris, sŏnāre
III sing.
sŏnātur
I plur.
sŏnāmur
II plur.
sŏnamĭni
III plur.
sŏnantur
IMPERFETTO
I sing.
sŏnābar
II sing.
sŏnabāris, sŏnabāre
III sing.
sŏnabātur
I plur.
sŏnabāmur
II plur.
sŏnabamĭni
III plur.
sŏnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŏnābor
II sing.
sŏnabĕris, sŏnabĕre
III sing.
sŏnabĭtur
I plur.
sŏnabĭmur
II plur.
sŏnabimĭni
III plur.
sŏnabuntur
PERFETTO
I sing.
sonitus, –a, –um sum
II sing.
sonitus, –a, –um es
III sing.
sonitus, –a, –um est
I plur.
soniti, –ae, –a sumus
II plur.
soniti, –ae, –a estis
III plur.
soniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sonitus, –a, –um eram
II sing.
sonitus, –a, –um eras
III sing.
sonitus, –a, –um erat
I plur.
soniti, –ae, –a eramus
II plur.
soniti, –ae, –a eratis
III plur.
soniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sonitus, –a, –um ero
II sing.
sonitus, –a, –um eris
III sing.
sonitus, –a, –um erit
I plur.
soniti, –ae, –a erimus
II plur.
soniti, –ae, –a eritis
III plur.
soniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŏner
II sing.
sŏnēris, sŏnēre
III sing.
sŏnētur
I plur.
sŏnēmur
II plur.
sŏnemĭni
III plur.
sŏnentur
IMPERFETTO
I sing.
sŏnārer
II sing.
sŏnarēris, sŏnarēre
III sing.
sŏnarētur
I plur.
sŏnarēmur
II plur.
sŏnaremĭni
III plur.
sŏnarentur
PERFETTO
I sing.
sonitus, –a, –um sim
II sing.
sonitus, –a, –um sis
III sing.
sonitus, –a, –um sit
I plur.
soniti, –ae, –a simus
II plur.
soniti, –ae, –a sitis
III plur.
soniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sonitus, –a, –um essem
II sing.
sonitus, –a, –um esses
III sing.
sonitus, –a, –um esset
I plur.
soniti, –ae, –a essemus
II plur.
soniti, –ae, –a essetis
III plur.
soniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŏnāre
II plur.
sŏnamĭni
FUTURO
II sing.
sŏnātor
III sing.
sŏnātor
II plur.
–
III plur.
sŏnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
sonitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sŏnāri
PERFETTO
Singolare:
sonitus, –a, –um esse
Plurale:
soniti, –ae, –a esse
FUTURO
sonitum esse
GERUNDIVO
sŏnandus, –a, –um
SUPINO
sonitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sŏnor v. tr. e intr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android