solvor - Diatesi passiva
(solvo, solvis, solvi, solutum, solvĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
solvor
II sing.
solvĕris, solvĕre
III sing.
solvĭtur
I plur.
solvĭmur
II plur.
solvimĭni
III plur.
solvuntur
IMPERFETTO
I sing.
solvēbar
II sing.
solvebāris, solvebāre
III sing.
solvebātur
I plur.
solvebāmur
II plur.
solvebamĭni
III plur.
solvebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
solvar
II sing.
solvēris, solvēre
III sing.
solvētur
I plur.
solvēmur
II plur.
solvemĭni
III plur.
solventur
PERFETTO
I sing.
solutus, –a, –um sum
II sing.
solutus, –a, –um es
III sing.
solutus, –a, –um est
I plur.
soluti, –ae, –a sumus
II plur.
soluti, –ae, –a estis
III plur.
soluti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
solutus, –a, –um eram
II sing.
solutus, –a, –um eras
III sing.
solutus, –a, –um erat
I plur.
soluti, –ae, –a eramus
II plur.
soluti, –ae, –a eratis
III plur.
soluti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
solutus, –a, –um ero
II sing.
solutus, –a, –um eris
III sing.
solutus, –a, –um erit
I plur.
soluti, –ae, –a erimus
II plur.
soluti, –ae, –a eritis
III plur.
soluti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
solvar
II sing.
solvāris, solvāre
III sing.
solvātur
I plur.
solvāmur
II plur.
solvamĭni
III plur.
solvantur
IMPERFETTO
I sing.
solvĕrer
II sing.
solverēris, solverēre
III sing.
solverētur
I plur.
solverēmur
II plur.
solveremĭni
III plur.
solverentur
PERFETTO
I sing.
solutus, –a, –um sim
II sing.
solutus, –a, –um sis
III sing.
solutus, –a, –um sit
I plur.
soluti, –ae, –a simus
II plur.
soluti, –ae, –a sitis
III plur.
soluti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
solutus, –a, –um essem
II sing.
solutus, –a, –um esses
III sing.
solutus, –a, –um esset
I plur.
soluti, –ae, –a essemus
II plur.
soluti, –ae, –a essetis
III plur.
soluti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
solvĕre
II plur.
solvimĭni
FUTURO
II sing.
solvĭtor
III sing.
solvĭtor
II plur.
–
III plur.
solvuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
solutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
solvi
PERFETTO
Singolare:
solutus, –a, –um esse
Plurale:
soluti, –ae, –a esse
FUTURO
solutum esse
GERUNDIVO
solvendus, –a, –um
SUPINO
solutu
Vedi la forma attiva di questo lemma
solvor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android