sanguĭnor - Diatesi passiva
(sanguĭno, sanguĭnas, sanguinavi, sanguinatum, sanguĭnāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sanguĭnor
II sing.
sanguĭnāris, sanguĭnāre
III sing.
sanguĭnātur
I plur.
sanguĭnāmur
II plur.
sanguĭnamĭni
III plur.
sanguĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
sanguĭnābar
II sing.
sanguĭnabāris, sanguĭnabāre
III sing.
sanguĭnabātur
I plur.
sanguĭnabāmur
II plur.
sanguĭnabamĭni
III plur.
sanguĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sanguĭnābor
II sing.
sanguĭnabĕris, sanguĭnabĕre
III sing.
sanguĭnabĭtur
I plur.
sanguĭnabĭmur
II plur.
sanguĭnabimĭni
III plur.
sanguĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
sanguinatus, –a, –um sum
II sing.
sanguinatus, –a, –um es
III sing.
sanguinatus, –a, –um est
I plur.
sanguinati, –ae, –a sumus
II plur.
sanguinati, –ae, –a estis
III plur.
sanguinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sanguinatus, –a, –um eram
II sing.
sanguinatus, –a, –um eras
III sing.
sanguinatus, –a, –um erat
I plur.
sanguinati, –ae, –a eramus
II plur.
sanguinati, –ae, –a eratis
III plur.
sanguinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sanguinatus, –a, –um ero
II sing.
sanguinatus, –a, –um eris
III sing.
sanguinatus, –a, –um erit
I plur.
sanguinati, –ae, –a erimus
II plur.
sanguinati, –ae, –a eritis
III plur.
sanguinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sanguĭner
II sing.
sanguĭnēris, sanguĭnēre
III sing.
sanguĭnētur
I plur.
sanguĭnēmur
II plur.
sanguĭnemĭni
III plur.
sanguĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
sanguĭnārer
II sing.
sanguĭnarēris, sanguĭnarēre
III sing.
sanguĭnarētur
I plur.
sanguĭnarēmur
II plur.
sanguĭnaremĭni
III plur.
sanguĭnarentur
PERFETTO
I sing.
sanguinatus, –a, –um sim
II sing.
sanguinatus, –a, –um sis
III sing.
sanguinatus, –a, –um sit
I plur.
sanguinati, –ae, –a simus
II plur.
sanguinati, –ae, –a sitis
III plur.
sanguinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sanguinatus, –a, –um essem
II sing.
sanguinatus, –a, –um esses
III sing.
sanguinatus, –a, –um esset
I plur.
sanguinati, –ae, –a essemus
II plur.
sanguinati, –ae, –a essetis
III plur.
sanguinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sanguĭnāre
II plur.
sanguĭnamĭni
FUTURO
II sing.
sanguĭnātor
III sing.
sanguĭnātor
II plur.
–
III plur.
sanguĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
sanguinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sanguĭnāri
PERFETTO
Singolare:
sanguinatus, –a, –um esse
Plurale:
sanguinati, –ae, –a esse
FUTURO
sanguinatum esse
GERUNDIVO
sanguĭnandus, –a, –um
SUPINO
sanguinatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sanguĭnor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android