Donazione

sancĭor - Diatesi passiva

(sancĭo, sancis, sanxi, sanctum, sancīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sancĭor
II sing.
sancīris, sancīre
III sing.
sancītur
I plur.
sancīmur
II plur.
sancimĭni
III plur.
sanciuntur
IMPERFETTO
I sing.
sanciēbar
II sing.
sanciebāris, sanciebāre
III sing.
sanciebātur
I plur.
sanciebāmur
II plur.
sanciebamĭni
III plur.
sanciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sancĭar
II sing.
sanciēris, sanciēre
III sing.
sanciētur
I plur.
sanciēmur
II plur.
sanciemĭni
III plur.
sancientur
PERFETTO
I sing.
sanctus o sancitus, –a, –um sum
II sing.
sanctus o sancitus, –a, –um es
III sing.
sanctus o sancitus, –a, –um est
I plur.
sancti o sanciti, –ae, –a sumus
II plur.
sancti o sanciti, –ae, –a estis
III plur.
sancti o sanciti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sanctus o sancitus, –a, –um eram
II sing.
sanctus o sancitus, –a, –um eras
III sing.
sanctus o sancitus, –a, –um erat
I plur.
sancti o sanciti, –ae, –a eramus
II plur.
sancti o sanciti, –ae, –a eratis
III plur.
sancti o sanciti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
sanctus o sancitus, –a, –um ero
II sing.
sanctus o sancitus, –a, –um eris
III sing.
sanctus o sancitus, –a, –um erit
I plur.
sancti o sanciti, –ae, –a erimus
II plur.
sancti o sanciti, –ae, –a eritis
III plur.
sancti o sanciti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sancĭar
II sing.
sanciāris, sanciāre
III sing.
sanciātur
I plur.
sanciāmur
II plur.
sanciamĭni
III plur.
sanciantur
IMPERFETTO
I sing.
sancīrer
II sing.
sancirēris, sanxirēre
III sing.
sancirētur
I plur.
sancirēmur
II plur.
sancirēmini
III plur.
sancirentur
PERFETTO
I sing.
sanctus o sancitus, –a, –um sim
II sing.
sanctus o sancitus, –a, –um sis
III sing.
sanctus o sancitus, –a, –um sit
I plur.
sancti o sanciti, –ae, –a simus
II plur.
sancti o sanciti, –ae, –a sitis
III plur.
sancti o sanciti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
sanctus o sancitus, –a, –um essem
II sing.
sanctus o sancitus, –a, –um esses
III sing.
sanctus o sancitus, –a, –um esset
I plur.
sancti o sanciti, –ae, –a essemus
II plur.
sancti o sanciti, –ae, –a essetis
III plur.
sancti o sanciti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sancīre
II plur.
sancimĭni
FUTURO
II sing.
sancītor
III sing.
sancītor
II plur.
–
III plur.
sanciuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
sanctus o sancitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sancīri
PERFETTO
Singolare:
sanctus o sancitus, –a, –um esse
Plurale:
sancti o sanciti, –ae, –a esse
FUTURO
sanctum esse o sancitum esse
GERUNDIVO
sanciendus, –a, –um
SUPINO
sanctu o sancitu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ sancĭo
sanctē ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
sanatūrūs agg. part. fut.
sanatus agg. part. perf. I cl.
sanatus agg. inf. perf.
sanciens agg. part. pres. II cl.
sancĭo v. tr. IV coniug.
sancĭor v. tr. IV coniug.
sanctē avv.
sanctescens agg. part. pres. II cl.
sanctesco v. intr. III coniug.
sanctĭfĭcans agg. part. pres. II cl.
sanctĭfĭcātĭo sost. femm. III decl.
sanctĭfĭcātŏr sost. masch. III decl.
sanctificatūrūs agg. part. fut.
sanctificatus agg. part. perf. I cl.
sanctificatus agg. inf. perf.
sanctĭfĭcĭum Sost. nt. II decl.
sanctĭfĭco v. tr. I coniug.
sanctĭfĭcor v. tr. I coniug.
sanctĭfĭcus agg. I cl.
sanctĭlŏquus agg. I cl.
{{ID:SANCIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android