Donazione

rūgans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
rūgans
Gen.
rūgantis
Dat.
rūganti
Acc.
rūgantem
Abl.
rūgans
Voc.
rūganti
PLURALE
Nom.
rūgantes
Gen.
rūgantium
Dat.
rūgantibus
Acc.
rūgantes
Abl.
rūgantes
Voc.
rūgantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
rūgans
Gen.
rūgantis
Dat.
rūganti
Acc.
rūgantem
Abl.
rūgans
Voc.
rūganti
PLURALE
Nom.
rūgantes
Gen.
rūgantium
Dat.
rūgantibus
Acc.
rūgantes
Abl.
rūgantes
Voc.
rūgantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
rūgans
Gen.
rūgantis
Dat.
rūganti
Acc.
rūgans
Abl.
rūgans
Voc.
rūganti
PLURALE
Nom.
rūgantia
Gen.
rūgantium
Dat.
rūgantibus
Acc.
rūgantia
Abl.
rūgantia
Voc.
rūgantibus

‹ Rūga
rugatūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
rūfŭlus agg. I cl.
rūfus agg. I cl.
Rūfus sost. masch. II decl.
rūga sost. femm. I decl.
Rūga sost. masch. I decl.
rūgans agg. part. pres. II cl.
rugatūrūs agg. part. fut.
rūgātus agg. part. perf. I cl.
rugatus agg. inf. perf.
rūgiens agg. part. pres. II cl.
rūgĭo v. intr. IV coniug.
rūgītŭs sost. masch. IV decl.
rūgo v. tr. e intr. I coniug.
rūgor v. tr. e intr. I coniug.
rūgōsĭtās sost. femm. III decl.
rūgōsus agg. I cl.
rŭīna sost. femm. I decl.
rŭīnōsus agg. I cl.
ruiūrūs agg. part. fut.
Rullus sost. masch. II decl.
{{ID:RUGANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android