rĕtentor - Diatesi passiva

(rĕtento, rĕtentas, retentavi, retentatum, rĕtentāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕtentor
II sing.
rĕtentāris, rĕtentāre
III sing.
rĕtentātur
I plur.
rĕtentāmur
II plur.
rĕtentamĭni
III plur.
rĕtentantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕtentābar
II sing.
rĕtentabāris, rĕtentabāre
III sing.
rĕtentabātur
I plur.
rĕtentabāmur
II plur.
rĕtentabamĭni
III plur.
rĕtentabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕtentābor
II sing.
rĕtentabĕris, rĕtentabĕre
III sing.
rĕtentabĭtur
I plur.
rĕtentabĭmur
II plur.
rĕtentabimĭni
III plur.
rĕtentabuntur
PERFETTO
I sing.
retentatus, –a, –um sum
II sing.
retentatus, –a, –um es
III sing.
retentatus, –a, –um est
I plur.
retentati, –ae, –a sumus
II plur.
retentati, –ae, –a estis
III plur.
retentati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
retentatus, –a, –um eram
II sing.
retentatus, –a, –um eras
III sing.
retentatus, –a, –um erat
I plur.
retentati, –ae, –a eramus
II plur.
retentati, –ae, –a eratis
III plur.
retentati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
retentatus, –a, –um ero
II sing.
retentatus, –a, –um eris
III sing.
retentatus, –a, –um erit
I plur.
retentati, –ae, –a erimus
II plur.
retentati, –ae, –a eritis
III plur.
retentati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕtenter
II sing.
rĕtentēris, rĕtentēre
III sing.
rĕtentētur
I plur.
rĕtentēmur
II plur.
rĕtentemĭni
III plur.
rĕtententur
IMPERFETTO
I sing.
rĕtentārer
II sing.
rĕtentarēris, rĕtentarēre
III sing.
rĕtentarētur
I plur.
rĕtentarēmur
II plur.
rĕtentaremĭni
III plur.
rĕtentarentur
PERFETTO
I sing.
retentatus, –a, –um sim
II sing.
retentatus, –a, –um sis
III sing.
retentatus, –a, –um sit
I plur.
retentati, –ae, –a simus
II plur.
retentati, –ae, –a sitis
III plur.
retentati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
retentatus, –a, –um essem
II sing.
retentatus, –a, –um esses
III sing.
retentatus, –a, –um esset
I plur.
retentati, –ae, –a essemus
II plur.
retentati, –ae, –a essetis
III plur.
retentati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕtentāre
II plur.
rĕtentamĭni
FUTURO
II sing.
rĕtentātor
III sing.
rĕtentātor
II plur.
III plur.
rĕtentantor
PARTICIPIO
PERFETTO
retentatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕtentāri
PERFETTO
Singolare:
retentatus, –a, –um esse
Plurale:
retentati, –ae, –a esse
FUTURO
retentatum esse
GERUNDIVO
rĕtentandus, –a, –um
SUPINO
retentatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:RETENTOR200}}