respīror - Diatesi passiva
(respīro, respīras, respiravi, respiratum, respīrāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
respīror
II sing.
respīrāris, respīrāre
III sing.
respīrātur
I plur.
respīrāmur
II plur.
respīramĭni
III plur.
respīrantur
IMPERFETTO
I sing.
respīrābar
II sing.
respīrabāris, respīrabāre
III sing.
respīrabātur
I plur.
respīrabāmur
II plur.
respīrabamĭni
III plur.
respīrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
respīrābor
II sing.
respīrabĕris, respīrabĕre
III sing.
respīrabĭtur
I plur.
respīrabĭmur
II plur.
respīrabimĭni
III plur.
respīrabuntur
PERFETTO
I sing.
respiratus, –a, –um sum
II sing.
respiratus, –a, –um es
III sing.
respiratus, –a, –um est
I plur.
respirati, –ae, –a sumus
II plur.
respirati, –ae, –a estis
III plur.
respirati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
respiratus, –a, –um eram
II sing.
respiratus, –a, –um eras
III sing.
respiratus, –a, –um erat
I plur.
respirati, –ae, –a eramus
II plur.
respirati, –ae, –a eratis
III plur.
respirati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
respiratus, –a, –um ero
II sing.
respiratus, –a, –um eris
III sing.
respiratus, –a, –um erit
I plur.
respirati, –ae, –a erimus
II plur.
respirati, –ae, –a eritis
III plur.
respirati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
respīrer
II sing.
respīrēris, respīrēre
III sing.
respīrētur
I plur.
respīrēmur
II plur.
respīremĭni
III plur.
respīrentur
IMPERFETTO
I sing.
respīrārer
II sing.
respīrarēris, respīrarēre
III sing.
respīrarētur
I plur.
respīrarēmur
II plur.
respīraremĭni
III plur.
respīrarentur
PERFETTO
I sing.
respiratus, –a, –um sim
II sing.
respiratus, –a, –um sis
III sing.
respiratus, –a, –um sit
I plur.
respirati, –ae, –a simus
II plur.
respirati, –ae, –a sitis
III plur.
respirati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
respiratus, –a, –um essem
II sing.
respiratus, –a, –um esses
III sing.
respiratus, –a, –um esset
I plur.
respirati, –ae, –a essemus
II plur.
respirati, –ae, –a essetis
III plur.
respirati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
respīrāre
II plur.
respīramĭni
FUTURO
II sing.
respīrātor
III sing.
respīrātor
II plur.
–
III plur.
respīrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
respiratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
respīrāri
PERFETTO
Singolare:
respiratus, –a, –um esse
Plurale:
respirati, –ae, –a esse
FUTURO
respiratum esse
GERUNDIVO
respīrandus, –a, –um
SUPINO
respiratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
respīror v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android