rĕsignor - Diatesi passiva
(rĕsigno, rĕsignas, resignavi, resignatum, rĕsignāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕsignor
II sing.
rĕsignāris, rĕsignāre
III sing.
rĕsignātur
I plur.
rĕsignāmur
II plur.
rĕsignamĭni
III plur.
rĕsignantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕsignābar
II sing.
rĕsignabāris, rĕsignabāre
III sing.
rĕsignabātur
I plur.
rĕsignabāmur
II plur.
rĕsignabamĭni
III plur.
rĕsignabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕsignābor
II sing.
rĕsignabĕris, rĕsignabĕre
III sing.
rĕsignabĭtur
I plur.
rĕsignabĭmur
II plur.
rĕsignabimĭni
III plur.
rĕsignabuntur
PERFETTO
I sing.
resignatus, –a, –um sum
II sing.
resignatus, –a, –um es
III sing.
resignatus, –a, –um est
I plur.
resignati, –ae, –a sumus
II plur.
resignati, –ae, –a estis
III plur.
resignati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
resignatus, –a, –um eram
II sing.
resignatus, –a, –um eras
III sing.
resignatus, –a, –um erat
I plur.
resignati, –ae, –a eramus
II plur.
resignati, –ae, –a eratis
III plur.
resignati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
resignatus, –a, –um ero
II sing.
resignatus, –a, –um eris
III sing.
resignatus, –a, –um erit
I plur.
resignati, –ae, –a erimus
II plur.
resignati, –ae, –a eritis
III plur.
resignati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕsigner
II sing.
rĕsignēris, rĕsignēre
III sing.
rĕsignētur
I plur.
rĕsignēmur
II plur.
rĕsignemĭni
III plur.
rĕsignentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕsignārer
II sing.
rĕsignarēris, rĕsignarēre
III sing.
rĕsignarētur
I plur.
rĕsignarēmur
II plur.
rĕsignaremĭni
III plur.
rĕsignarentur
PERFETTO
I sing.
resignatus, –a, –um sim
II sing.
resignatus, –a, –um sis
III sing.
resignatus, –a, –um sit
I plur.
resignati, –ae, –a simus
II plur.
resignati, –ae, –a sitis
III plur.
resignati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
resignatus, –a, –um essem
II sing.
resignatus, –a, –um esses
III sing.
resignatus, –a, –um esset
I plur.
resignati, –ae, –a essemus
II plur.
resignati, –ae, –a essetis
III plur.
resignati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕsignāre
II plur.
rĕsignamĭni
FUTURO
II sing.
rĕsignātor
III sing.
rĕsignātor
II plur.
–
III plur.
rĕsignantor
PARTICIPIO
PERFETTO
resignatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕsignāri
PERFETTO
Singolare:
resignatus, –a, –um esse
Plurale:
resignati, –ae, –a esse
FUTURO
resignatum esse
GERUNDIVO
rĕsignandus, –a, –um
SUPINO
resignatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕsignor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android