rĕsĕcror - Diatesi passiva
(rĕsĕcro, rĕsĕcras, resecravi, resecratum, rĕsĕcrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕsĕcror
II sing.
rĕsĕcrāris, rĕsĕcrāre
III sing.
rĕsĕcrātur
I plur.
rĕsĕcrāmur
II plur.
rĕsĕcramĭni
III plur.
rĕsĕcrantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕsĕcrābar
II sing.
rĕsĕcrabāris, rĕsĕcrabāre
III sing.
rĕsĕcrabātur
I plur.
rĕsĕcrabāmur
II plur.
rĕsĕcrabamĭni
III plur.
rĕsĕcrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕsĕcrābor
II sing.
rĕsĕcrabĕris, rĕsĕcrabĕre
III sing.
rĕsĕcrabĭtur
I plur.
rĕsĕcrabĭmur
II plur.
rĕsĕcrabimĭni
III plur.
rĕsĕcrabuntur
PERFETTO
I sing.
resecratus, –a, –um sum
II sing.
resecratus, –a, –um es
III sing.
resecratus, –a, –um est
I plur.
resecrati, –ae, –a sumus
II plur.
resecrati, –ae, –a estis
III plur.
resecrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
resecratus, –a, –um eram
II sing.
resecratus, –a, –um eras
III sing.
resecratus, –a, –um erat
I plur.
resecrati, –ae, –a eramus
II plur.
resecrati, –ae, –a eratis
III plur.
resecrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
resecratus, –a, –um ero
II sing.
resecratus, –a, –um eris
III sing.
resecratus, –a, –um erit
I plur.
resecrati, –ae, –a erimus
II plur.
resecrati, –ae, –a eritis
III plur.
resecrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕsĕcrer
II sing.
rĕsĕcrēris, rĕsĕcrēre
III sing.
rĕsĕcrētur
I plur.
rĕsĕcrēmur
II plur.
rĕsĕcremĭni
III plur.
rĕsĕcrentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕsĕcrārer
II sing.
rĕsĕcrarēris, rĕsĕcrarēre
III sing.
rĕsĕcrarētur
I plur.
rĕsĕcrarēmur
II plur.
rĕsĕcraremĭni
III plur.
rĕsĕcrarentur
PERFETTO
I sing.
resecratus, –a, –um sim
II sing.
resecratus, –a, –um sis
III sing.
resecratus, –a, –um sit
I plur.
resecrati, –ae, –a simus
II plur.
resecrati, –ae, –a sitis
III plur.
resecrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
resecratus, –a, –um essem
II sing.
resecratus, –a, –um esses
III sing.
resecratus, –a, –um esset
I plur.
resecrati, –ae, –a essemus
II plur.
resecrati, –ae, –a essetis
III plur.
resecrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕsĕcrāre
II plur.
rĕsĕcramĭni
FUTURO
II sing.
rĕsĕcrātor
III sing.
rĕsĕcrātor
II plur.
–
III plur.
rĕsĕcrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
resecratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕsĕcrāri
PERFETTO
Singolare:
resecratus, –a, –um esse
Plurale:
resecrati, –ae, –a esse
FUTURO
resecratum esse
GERUNDIVO
rĕsĕcrandus, –a, –um
SUPINO
resecratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕsĕcror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android