rĕpurgor - Diatesi passiva
(rĕpurgo, rĕpurgas, repurgavi, repurgatum, rĕpurgāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕpurgor
II sing.
rĕpurgāris, rĕpurgāre
III sing.
rĕpurgātur
I plur.
rĕpurgāmur
II plur.
rĕpurgamĭni
III plur.
rĕpurgantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕpurgābar
II sing.
rĕpurgabāris, rĕpurgabāre
III sing.
rĕpurgabātur
I plur.
rĕpurgabāmur
II plur.
rĕpurgabamĭni
III plur.
rĕpurgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕpurgābor
II sing.
rĕpurgabĕris, rĕpurgabĕre
III sing.
rĕpurgabĭtur
I plur.
rĕpurgabĭmur
II plur.
rĕpurgabimĭni
III plur.
rĕpurgabuntur
PERFETTO
I sing.
repurgatus, –a, –um sum
II sing.
repurgatus, –a, –um es
III sing.
repurgatus, –a, –um est
I plur.
repurgati, –ae, –a sumus
II plur.
repurgati, –ae, –a estis
III plur.
repurgati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
repurgatus, –a, –um eram
II sing.
repurgatus, –a, –um eras
III sing.
repurgatus, –a, –um erat
I plur.
repurgati, –ae, –a eramus
II plur.
repurgati, –ae, –a eratis
III plur.
repurgati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
repurgatus, –a, –um ero
II sing.
repurgatus, –a, –um eris
III sing.
repurgatus, –a, –um erit
I plur.
repurgati, –ae, –a erimus
II plur.
repurgati, –ae, –a eritis
III plur.
repurgati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕpurger
II sing.
rĕpurgēris, rĕpurgēre
III sing.
rĕpurgētur
I plur.
rĕpurgēmur
II plur.
rĕpurgemĭni
III plur.
rĕpurgentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕpurgārer
II sing.
rĕpurgarēris, rĕpurgarēre
III sing.
rĕpurgarētur
I plur.
rĕpurgarēmur
II plur.
rĕpurgaremĭni
III plur.
rĕpurgarentur
PERFETTO
I sing.
repurgatus, –a, –um sim
II sing.
repurgatus, –a, –um sis
III sing.
repurgatus, –a, –um sit
I plur.
repurgati, –ae, –a simus
II plur.
repurgati, –ae, –a sitis
III plur.
repurgati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
repurgatus, –a, –um essem
II sing.
repurgatus, –a, –um esses
III sing.
repurgatus, –a, –um esset
I plur.
repurgati, –ae, –a essemus
II plur.
repurgati, –ae, –a essetis
III plur.
repurgati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕpurgāre
II plur.
rĕpurgamĭni
FUTURO
II sing.
rĕpurgātor
III sing.
rĕpurgātor
II plur.
–
III plur.
rĕpurgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
repurgatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕpurgāri
PERFETTO
Singolare:
repurgatus, –a, –um esse
Plurale:
repurgati, –ae, –a esse
FUTURO
repurgatum esse
GERUNDIVO
rĕpurgandus, –a, –um
SUPINO
repurgatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕpurgor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android