rĕprendor - Diatesi passiva
(rĕprendo, rĕprendis, reprendi, reprensum, rĕprendĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕprendor
II sing.
rĕprendĕris, rĕprendĕre
III sing.
rĕprendĭtur
I plur.
rĕprendĭmur
II plur.
rĕprendimĭni
III plur.
rĕprenduntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕprendēbar
II sing.
rĕprendebāris, rĕprendebāre
III sing.
rĕprendebātur
I plur.
rĕprendebāmur
II plur.
rĕprendebamĭni
III plur.
rĕprendebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕprendar
II sing.
rĕprendēris, rĕprendēre
III sing.
rĕprendētur
I plur.
rĕprendēmur
II plur.
rĕprendemĭni
III plur.
rĕprendentur
PERFETTO
I sing.
reprensus, –a, –um sum
II sing.
reprensus, –a, –um es
III sing.
reprensus, –a, –um est
I plur.
reprensi, –ae, –a sumus
II plur.
reprensi, –ae, –a estis
III plur.
reprensi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reprensus, –a, –um eram
II sing.
reprensus, –a, –um eras
III sing.
reprensus, –a, –um erat
I plur.
reprensi, –ae, –a eramus
II plur.
reprensi, –ae, –a eratis
III plur.
reprensi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
reprensus, –a, –um ero
II sing.
reprensus, –a, –um eris
III sing.
reprensus, –a, –um erit
I plur.
reprensi, –ae, –a erimus
II plur.
reprensi, –ae, –a eritis
III plur.
reprensi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕprendar
II sing.
rĕprendāris, rĕprendāre
III sing.
rĕprendātur
I plur.
rĕprendāmur
II plur.
rĕprendamĭni
III plur.
rĕprendantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕprendĕrer
II sing.
rĕprenderēris, rĕprenderēre
III sing.
rĕprenderētur
I plur.
rĕprenderēmur
II plur.
rĕprenderemĭni
III plur.
rĕprenderentur
PERFETTO
I sing.
reprensus, –a, –um sim
II sing.
reprensus, –a, –um sis
III sing.
reprensus, –a, –um sit
I plur.
reprensi, –ae, –a simus
II plur.
reprensi, –ae, –a sitis
III plur.
reprensi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reprensus, –a, –um essem
II sing.
reprensus, –a, –um esses
III sing.
reprensus, –a, –um esset
I plur.
reprensi, –ae, –a essemus
II plur.
reprensi, –ae, –a essetis
III plur.
reprensi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕprendĕre
II plur.
rĕprendimĭni
FUTURO
II sing.
rĕprendĭtor
III sing.
rĕprendĭtor
II plur.
–
III plur.
rĕprenduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
reprensus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕprendi
PERFETTO
Singolare:
reprensus, –a, –um esse
Plurale:
reprensi, –ae, –a esse
FUTURO
reprensum esse
GERUNDIVO
rĕprendendus, –a, –um
SUPINO
reprensu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕprendor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android