rĕpĭgror - Diatesi passiva
(rĕpĭgro, rĕpĭgras, repigratum, rĕpĭgrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕpĭgror
II sing.
rĕpĭgrāris, rĕpĭgrāre
III sing.
rĕpĭgrātur
I plur.
rĕpĭgrāmur
II plur.
rĕpĭgramĭni
III plur.
rĕpĭgrantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕpĭgrābar
II sing.
rĕpĭgrabāris, rĕpĭgrabāre
III sing.
rĕpĭgrabātur
I plur.
rĕpĭgrabāmur
II plur.
rĕpĭgrabamĭni
III plur.
rĕpĭgrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕpĭgrābor
II sing.
rĕpĭgrabĕris, rĕpĭgrabĕre
III sing.
rĕpĭgrabĭtur
I plur.
rĕpĭgrabĭmur
II plur.
rĕpĭgrabimĭni
III plur.
rĕpĭgrabuntur
PERFETTO
I sing.
repigratus, –a, –um sum
II sing.
repigratus, –a, –um es
III sing.
repigratus, –a, –um est
I plur.
repigrati, –ae, –a sumus
II plur.
repigrati, –ae, –a estis
III plur.
repigrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
repigratus, –a, –um eram
II sing.
repigratus, –a, –um eras
III sing.
repigratus, –a, –um erat
I plur.
repigrati, –ae, –a eramus
II plur.
repigrati, –ae, –a eratis
III plur.
repigrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
repigratus, –a, –um ero
II sing.
repigratus, –a, –um eris
III sing.
repigratus, –a, –um erit
I plur.
repigrati, –ae, –a erimus
II plur.
repigrati, –ae, –a eritis
III plur.
repigrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕpĭgrer
II sing.
rĕpĭgrēris, rĕpĭgrēre
III sing.
rĕpĭgrētur
I plur.
rĕpĭgrēmur
II plur.
rĕpĭgremĭni
III plur.
rĕpĭgrentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕpĭgrārer
II sing.
rĕpĭgrarēris, rĕpĭgrarēre
III sing.
rĕpĭgrarētur
I plur.
rĕpĭgrarēmur
II plur.
rĕpĭgraremĭni
III plur.
rĕpĭgrarentur
PERFETTO
I sing.
repigratus, –a, –um sim
II sing.
repigratus, –a, –um sis
III sing.
repigratus, –a, –um sit
I plur.
repigrati, –ae, –a simus
II plur.
repigrati, –ae, –a sitis
III plur.
repigrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
repigratus, –a, –um essem
II sing.
repigratus, –a, –um esses
III sing.
repigratus, –a, –um esset
I plur.
repigrati, –ae, –a essemus
II plur.
repigrati, –ae, –a essetis
III plur.
repigrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕpĭgrāre
II plur.
rĕpĭgramĭni
FUTURO
II sing.
rĕpĭgrātor
III sing.
rĕpĭgrātor
II plur.
–
III plur.
rĕpĭgrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
repigratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕpĭgrāri
PERFETTO
Singolare:
repigratus, –a, –um esse
Plurale:
repigrati, –ae, –a esse
FUTURO
repigratum esse
GERUNDIVO
rĕpĭgrandus, –a, –um
SUPINO
repigratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕpĭgror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android