rĕnuntĭor - Diatesi passiva
(rĕnuntĭo, rĕnuntĭas, renuntiavi, renuntiatum, rĕnuntĭāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕnuntĭor
II sing.
rĕnuntĭāris, rĕnuntĭāre
III sing.
rĕnuntĭātur
I plur.
rĕnuntĭāmur
II plur.
rĕnuntĭamĭni
III plur.
rĕnuntĭantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕnuntĭābar
II sing.
rĕnuntĭabāris, rĕnuntĭabāre
III sing.
rĕnuntĭabātur
I plur.
rĕnuntĭabāmur
II plur.
rĕnuntĭabamĭni
III plur.
rĕnuntĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕnuntĭābor
II sing.
rĕnuntĭabĕris, rĕnuntĭabĕre
III sing.
rĕnuntĭabĭtur
I plur.
rĕnuntĭabĭmur
II plur.
rĕnuntĭabimĭni
III plur.
rĕnuntĭabuntur
PERFETTO
I sing.
renuntiatus, –a, –um sum
II sing.
renuntiatus, –a, –um es
III sing.
renuntiatus, –a, –um est
I plur.
renuntiati, –ae, –a sumus
II plur.
renuntiati, –ae, –a estis
III plur.
renuntiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
renuntiatus, –a, –um eram
II sing.
renuntiatus, –a, –um eras
III sing.
renuntiatus, –a, –um erat
I plur.
renuntiati, –ae, –a eramus
II plur.
renuntiati, –ae, –a eratis
III plur.
renuntiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
renuntiatus, –a, –um ero
II sing.
renuntiatus, –a, –um eris
III sing.
renuntiatus, –a, –um erit
I plur.
renuntiati, –ae, –a erimus
II plur.
renuntiati, –ae, –a eritis
III plur.
renuntiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕnuntĭer
II sing.
rĕnuntĭēris, rĕnuntĭēre
III sing.
rĕnuntĭētur
I plur.
rĕnuntĭēmur
II plur.
rĕnuntĭemĭni
III plur.
rĕnuntĭentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕnuntĭārer
II sing.
rĕnuntĭarēris, rĕnuntĭarēre
III sing.
rĕnuntĭarētur
I plur.
rĕnuntĭarēmur
II plur.
rĕnuntĭaremĭni
III plur.
rĕnuntĭarentur
PERFETTO
I sing.
renuntiatus, –a, –um sim
II sing.
renuntiatus, –a, –um sis
III sing.
renuntiatus, –a, –um sit
I plur.
renuntiati, –ae, –a simus
II plur.
renuntiati, –ae, –a sitis
III plur.
renuntiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
renuntiatus, –a, –um essem
II sing.
renuntiatus, –a, –um esses
III sing.
renuntiatus, –a, –um esset
I plur.
renuntiati, –ae, –a essemus
II plur.
renuntiati, –ae, –a essetis
III plur.
renuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕnuntĭāre
II plur.
rĕnuntĭamĭni
FUTURO
II sing.
rĕnuntĭātor
III sing.
rĕnuntĭātor
II plur.
–
III plur.
rĕnuntĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
renuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕnuntĭāri
PERFETTO
Singolare:
renuntiatus, –a, –um esse
Plurale:
renuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
renuntiatum esse
GERUNDIVO
rĕnuntĭandus, –a, –um
SUPINO
renuntiatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕnuntĭor v. tr. e intr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android