rĕmōlĭor - Diatesi attiva
(rĕmōlĭor, rĕmōlīris, remolitus sum, rĕmōlīri)verbo transitivo deponente IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕmōlĭor
II sing.
rĕmōlīris, rĕmōlīre
III sing.
rĕmōlītur
I plur.
rĕmōlīmur
II plur.
rĕmōlimĭni
III plur.
rĕmōliuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕmōliēbar
II sing.
rĕmōliebāris, rĕmōliebāre
III sing.
rĕmōliebātur
I plur.
rĕmōliebāmur
II plur.
rĕmōliebamĭni
III plur.
rĕmōliebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕmōlĭar
II sing.
rĕmōliēris, rĕmōliēre
III sing.
rĕmōliētur
I plur.
rĕmōliēmur
II plur.
rĕmōliemĭni
III plur.
rĕmōlientur
PERFETTO
I sing.
remolitus, –a, –um sum
II sing.
remolitus, –a, –um es
III sing.
remolitus, –a, –um est
I plur.
remoliti, –ae, –a sumus
II plur.
remoliti, –ae, –a estis
III plur.
remoliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
remolitus, –a, –um eram
II sing.
remolitus, –a, –um eras
III sing.
remolitus, –a, –um erat
I plur.
remoliti, –ae, –a eramus
II plur.
remoliti, –ae, –a eratis
III plur.
remoliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
remolitus, –a, –um ero
II sing.
remolitus, –a, –um eris
III sing.
remolitus, –a, –um erit
I plur.
remoliti, –ae, –a erimus
II plur.
remoliti, –ae, –a eritis
III plur.
remoliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕmōlĭar
II sing.
rĕmōliāris, rĕmōliāre
III sing.
rĕmōliātur
I plur.
rĕmōliāmur
II plur.
rĕmōliamĭni
III plur.
rĕmōliantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕmōlīrer
II sing.
rĕmōlirēris, rĕmōlirēre
III sing.
rĕmōlirētur
I plur.
rĕmōlirēmur
II plur.
rĕmōlirēmini
III plur.
rĕmōlirentur
PERFETTO
I sing.
remolitus, –a, –um sim
II sing.
remolitus, –a, –um sis
III sing.
remolitus, –a, –um sit
I plur.
remoliti, –ae, –a simus
II plur.
remoliti, –ae, –a sitis
III plur.
remoliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
remolitus, –a, –um essem
II sing.
remolitus, –a, –um esses
III sing.
remolitus, –a, –um esset
I plur.
remoliti, –ae, –a essemus
II plur.
remoliti, –ae, –a essetis
III plur.
remoliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕmōlīre
II plur.
rĕmōlimĭni
FUTURO
II sing.
rĕmōlītor
III sing.
rĕmōlītor
II plur.
–
III plur.
rĕmōliuntor
INFINITO
PRESENTE
rĕmōlīri
PERFETTO
Singolare:
remolitus, –a, –um esse
Plurale:
remoliti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
remolitūrūm, –am, –ūm
Plurale:
remolitūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
rĕmōliens, –ientis
FUTURO
remolitūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
remolitum
Passivo:
remolitu
GERUNDIO
Genitivo:
rĕmōliendi
Dativo:
rĕmōliendo
Accusativo:
ad rĕmōliendum
Ablativo:
rĕmōliendo
GERUNDIVO
rĕmōliendus, –a, –um
rĕmōlĭor v. tr. dep. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android