rēĭcĭo - Diatesi attiva

(rēĭcĭo, rēĭcis, reieci, reiectum, rēĭcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rēĭcĭo
II sing.
rēĭcis
III sing.
rēĭcit
I plur.
rēĭcīmus
II plur.
rēĭcītis
III plur.
rēĭciunt
IMPERFETTO
I sing.
rēĭciēbam
II sing.
rēĭciēbas
III sing.
rēĭciēbat
I plur.
rēĭciebāmus
II plur.
rēĭciebātis
III plur.
rēĭciēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rēĭcĭam
II sing.
rēĭcĭes
III sing.
rēĭcĭet
I plur.
rēĭciēmus
II plur.
rēĭciētis
III plur.
rēĭcĭent
PERFETTO
I sing.
reieci
II sing.
reiecisti
III sing.
reiecit
I plur.
reiecĭmus
II plur.
reiecistis
III plur.
reiecērunt, reiecēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reiecĕram
II sing.
reiecĕras
III sing.
reiecĕrat
I plur.
reiecerāmus
II plur.
reiecerātis
III plur.
reiecĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
reiecĕro
II sing.
reiecĕris
III sing.
reiecĕrit
I plur.
reiecerĭmus
II plur.
reiecerĭtis
III plur.
reiecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rēĭcĭam
II sing.
rēĭcĭas
III sing.
rēĭcĭat
I plur.
rēĭciāmus
II plur.
rēĭciātis
III plur.
rēĭcĭant
IMPERFETTO
I sing.
rēĭcĕrem
II sing.
rēĭcĕres
III sing.
rēĭcĕret
I plur.
rēĭcerēmus
II plur.
rēĭcerētis
III plur.
rēĭcĕrent
PERFETTO
I sing.
reiecĕrim
II sing.
reiecĕris
III sing.
reiecĕrit
I plur.
reiecerĭmus
II plur.
reiecerĭtis
III plur.
reiecĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reiecissem
II sing.
reiecisses
III sing.
reiecisset
I plur.
reiecissēmus
II plur.
reiecissētis
III plur.
reiecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rēĭce
II plur.
rēĭcĭte
FUTURO
II sing.
rēĭcĭto
III sing.
rēĭcĭto
II plur.
rēĭcitōte
III plur.
rēĭciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
rēĭciens, –ientis
FUTURO
reiectūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
rēĭcĕre
PERFETTO
reiecisse
FUTURO
Singolare:
reiectūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
reiectūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
rēĭciendi
Dativo:
rēĭciendo
Accusativo:
ad rēĭciendum
Ablativo:
rēĭciendo
SUPINO
reiectum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:REICIO100}}
---CACHE---