rĕfrāgor - Diatesi attiva
(rĕfrāgor, rĕfrāgāris, refragatus sum, rĕfrāgāri)verbo intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfrāgor
II sing.
rĕfrāgāris, rĕfrāgāre
III sing.
rĕfrāgātur
I plur.
rĕfrāgāmur
II plur.
rĕfrāgamĭni
III plur.
rĕfrāgantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfrāgābar
II sing.
rĕfrāgabāris, rĕfrāgabāre
III sing.
rĕfrāgabātur
I plur.
rĕfrāgabāmus
II plur.
rĕfrāgabamĭni
III plur.
rĕfrāgantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕfrāgābor
II sing.
rĕfrāgabĕris, rĕfrāgabĕre
III sing.
rĕfrāgabĭtur
I plur.
rĕfrāgabĭmur
II plur.
rĕfrāgabimĭni
III plur.
rĕfrāgabuntur
PERFETTO
I sing.
refragatus, –a, –um sum
II sing.
refragatus, –a, –um es
III sing.
refragatus, –a, –um est
I plur.
refragati, –ae, –a sumus
II plur.
refragati, –ae, –a estis
III plur.
refragati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refragatus, –a, –um eram
II sing.
refragatus, –a, –um eras
III sing.
refragatus, –a, –um erat
I plur.
refragati, –ae, –a eramus
II plur.
refragati, –ae, –a eratis
III plur.
refragati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
refragatus, –a, –um ero
II sing.
refragatus, –a, –um eris
III sing.
refragatus, –a, –um erit
I plur.
refragati, –ae, –a erimus
II plur.
refragati, –ae, –a eritis
III plur.
refragati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfrāger
II sing.
rĕfrāgēris, rĕfrāgēre
III sing.
rĕfrāgētur
I plur.
rĕfrāgēmur
II plur.
rĕfrāgemĭni
III plur.
rĕfrāgentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfrāgārer
II sing.
rĕfrāgarēris, rĕfrāgarēre
III sing.
rĕfrāgarētur
I plur.
rĕfrāgāremur
II plur.
rĕfrāgaremĭni
III plur.
rĕfrāgarentur
PERFETTO
I sing.
refragatus, –a, –um sim
II sing.
refragatus, –a, –um sis
III sing.
refragatus, –a, –um sit
I plur.
refragati, –ae, –a simus
II plur.
refragati, –ae, –a sitis
III plur.
refragati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refragatus, –a, –um essem
II sing.
refragatus, –a, –um esses
III sing.
refragatus, –a, –um esset
I plur.
refragati, –ae, –a essemus
II plur.
refragati, –ae, –a essetis
III plur.
refragati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕfrāgāre
II plur.
rĕfrāgamĭni
FUTURO
II sing.
rĕfrāgātor
III sing.
rĕfrāgātor
II plur.
–
III plur.
rĕfrāgantor
INFINITO
PRESENTE
rĕfrāgāri
PERFETTO
Singolare:
refragatus, –a, –um esse
Plurale:
refragati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
refragatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
refragatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
rĕfrāgans, –antis
FUTURO
refragatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
refragatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
rĕfrāgandi
Dativo:
rĕfrāgando
Accusativo:
rĕfrāgandum
Ablativo:
rĕfrāgando
GERUNDIVO
–
rĕfrāgor v. intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android