rĕformor - Diatesi passiva

(rĕformo, rĕformas, reformavi, reformatum, rĕformāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕformor
II sing.
rĕformāris, rĕformāre
III sing.
rĕformātur
I plur.
rĕformāmur
II plur.
rĕformamĭni
III plur.
rĕformantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕformābar
II sing.
rĕformabāris, rĕformabāre
III sing.
rĕformabātur
I plur.
rĕformabāmur
II plur.
rĕformabamĭni
III plur.
rĕformabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕformābor
II sing.
rĕformabĕris, rĕformabĕre
III sing.
rĕformabĭtur
I plur.
rĕformabĭmur
II plur.
rĕformabimĭni
III plur.
rĕformabuntur
PERFETTO
I sing.
reformatus, –a, –um sum
II sing.
reformatus, –a, –um es
III sing.
reformatus, –a, –um est
I plur.
reformati, –ae, –a sumus
II plur.
reformati, –ae, –a estis
III plur.
reformati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reformatus, –a, –um eram
II sing.
reformatus, –a, –um eras
III sing.
reformatus, –a, –um erat
I plur.
reformati, –ae, –a eramus
II plur.
reformati, –ae, –a eratis
III plur.
reformati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
reformatus, –a, –um ero
II sing.
reformatus, –a, –um eris
III sing.
reformatus, –a, –um erit
I plur.
reformati, –ae, –a erimus
II plur.
reformati, –ae, –a eritis
III plur.
reformati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕformer
II sing.
rĕformēris, rĕformēre
III sing.
rĕformētur
I plur.
rĕformēmur
II plur.
rĕformemĭni
III plur.
rĕformentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕformārer
II sing.
rĕformarēris, rĕformarēre
III sing.
rĕformarētur
I plur.
rĕformarēmur
II plur.
rĕformaremĭni
III plur.
rĕformarentur
PERFETTO
I sing.
reformatus, –a, –um sim
II sing.
reformatus, –a, –um sis
III sing.
reformatus, –a, –um sit
I plur.
reformati, –ae, –a simus
II plur.
reformati, –ae, –a sitis
III plur.
reformati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reformatus, –a, –um essem
II sing.
reformatus, –a, –um esses
III sing.
reformatus, –a, –um esset
I plur.
reformati, –ae, –a essemus
II plur.
reformati, –ae, –a essetis
III plur.
reformati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕformāre
II plur.
rĕformamĭni
FUTURO
II sing.
rĕformātor
III sing.
rĕformātor
II plur.
III plur.
rĕformantor
PARTICIPIO
PERFETTO
reformatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕformāri
PERFETTO
Singolare:
reformatus, –a, –um esse
Plurale:
reformati, –ae, –a esse
FUTURO
reformatum esse
GERUNDIVO
rĕformandus, –a, –um
SUPINO
reformatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:REFORMOR100}}