rĕformor - Diatesi passiva
(rĕformo, rĕformas, reformavi, reformatum, rĕformāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕformor
II sing.
rĕformāris, rĕformāre
III sing.
rĕformātur
I plur.
rĕformāmur
II plur.
rĕformamĭni
III plur.
rĕformantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕformābar
II sing.
rĕformabāris, rĕformabāre
III sing.
rĕformabātur
I plur.
rĕformabāmur
II plur.
rĕformabamĭni
III plur.
rĕformabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕformābor
II sing.
rĕformabĕris, rĕformabĕre
III sing.
rĕformabĭtur
I plur.
rĕformabĭmur
II plur.
rĕformabimĭni
III plur.
rĕformabuntur
PERFETTO
I sing.
reformatus, –a, –um sum
II sing.
reformatus, –a, –um es
III sing.
reformatus, –a, –um est
I plur.
reformati, –ae, –a sumus
II plur.
reformati, –ae, –a estis
III plur.
reformati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reformatus, –a, –um eram
II sing.
reformatus, –a, –um eras
III sing.
reformatus, –a, –um erat
I plur.
reformati, –ae, –a eramus
II plur.
reformati, –ae, –a eratis
III plur.
reformati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
reformatus, –a, –um ero
II sing.
reformatus, –a, –um eris
III sing.
reformatus, –a, –um erit
I plur.
reformati, –ae, –a erimus
II plur.
reformati, –ae, –a eritis
III plur.
reformati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕformer
II sing.
rĕformēris, rĕformēre
III sing.
rĕformētur
I plur.
rĕformēmur
II plur.
rĕformemĭni
III plur.
rĕformentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕformārer
II sing.
rĕformarēris, rĕformarēre
III sing.
rĕformarētur
I plur.
rĕformarēmur
II plur.
rĕformaremĭni
III plur.
rĕformarentur
PERFETTO
I sing.
reformatus, –a, –um sim
II sing.
reformatus, –a, –um sis
III sing.
reformatus, –a, –um sit
I plur.
reformati, –ae, –a simus
II plur.
reformati, –ae, –a sitis
III plur.
reformati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reformatus, –a, –um essem
II sing.
reformatus, –a, –um esses
III sing.
reformatus, –a, –um esset
I plur.
reformati, –ae, –a essemus
II plur.
reformati, –ae, –a essetis
III plur.
reformati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕformāre
II plur.
rĕformamĭni
FUTURO
II sing.
rĕformātor
III sing.
rĕformātor
II plur.
–
III plur.
rĕformantor
PARTICIPIO
PERFETTO
reformatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕformāri
PERFETTO
Singolare:
reformatus, –a, –um esse
Plurale:
reformati, –ae, –a esse
FUTURO
reformatum esse
GERUNDIVO
rĕformandus, –a, –um
SUPINO
reformatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕformor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android