rĕfercĭor - Diatesi passiva

(rĕfercĭo, rĕfercis, refersi, refertum, rĕfercīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfercĭor
II sing.
rĕfercīris, rĕfercīre
III sing.
rĕfercītur
I plur.
rĕfercīmur
II plur.
rĕfercimĭni
III plur.
rĕferciuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕferciēbar
II sing.
rĕferciebāris, rĕferciebāre
III sing.
rĕferciebātur
I plur.
rĕferciebāmur
II plur.
rĕferciebamĭni
III plur.
rĕferciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕfercĭar
II sing.
rĕferciēris, rĕferciēre
III sing.
rĕferciētur
I plur.
rĕferciēmur
II plur.
rĕferciemĭni
III plur.
rĕfercientur
PERFETTO
I sing.
refertus, –a, –um sum
II sing.
refertus, –a, –um es
III sing.
refertus, –a, –um est
I plur.
referti, –ae, –a sumus
II plur.
referti, –ae, –a estis
III plur.
referti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refertus, –a, –um eram
II sing.
refertus, –a, –um eras
III sing.
refertus, –a, –um erat
I plur.
referti, –ae, –a eramus
II plur.
referti, –ae, –a eratis
III plur.
referti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
refertus, –a, –um ero
II sing.
refertus, –a, –um eris
III sing.
refertus, –a, –um erit
I plur.
referti, –ae, –a erimus
II plur.
referti, –ae, –a eritis
III plur.
referti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfercĭar
II sing.
rĕferciāris, rĕferciāre
III sing.
rĕferciātur
I plur.
rĕferciāmur
II plur.
rĕferciamĭni
III plur.
rĕferciantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfercīrer
II sing.
rĕfercirēris, refersirēre
III sing.
rĕfercirētur
I plur.
rĕfercirēmur
II plur.
rĕfercirēmini
III plur.
rĕfercirentur
PERFETTO
I sing.
refertus, –a, –um sim
II sing.
refertus, –a, –um sis
III sing.
refertus, –a, –um sit
I plur.
referti, –ae, –a simus
II plur.
referti, –ae, –a sitis
III plur.
referti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refertus, –a, –um essem
II sing.
refertus, –a, –um esses
III sing.
refertus, –a, –um esset
I plur.
referti, –ae, –a essemus
II plur.
referti, –ae, –a essetis
III plur.
referti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕfercīre
II plur.
rĕfercimĭni
FUTURO
II sing.
rĕfercītor
III sing.
rĕfercītor
II plur.
III plur.
rĕferciuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
refertus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕfercīri
PERFETTO
Singolare:
refertus, –a, –um esse
Plurale:
referti, –ae, –a esse
FUTURO
refertum esse
GERUNDIVO
rĕferciendus, –a, –um
SUPINO
refertu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:REFERCIOR100}}
---CACHE---